BxB
Kendini keşfetmeye başlayan Hazar, karanlık işlere bulaşır. Bocalar ve tepetaklak olmuş hayatında küçük oyunlar kurar. İnce bir buz üzerinde yürüyen karakterin tek dostu Doğa bu yolda ona yardım etmek ister. İkili arasında sıkı bir bağ, köklü bi...
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
Parmaklarımdan dirseklerime, oradan omuzlarıma ve sonrasında sırtıma kadar uzanan küçük öpücükler. Diğer yandan da bileğimden koluma doğru ileri geri çizgiler çizen parmak uçları. Kafamı iyice yastığa gömdüm ve gülümsememi gizledim.
Hayatımda bundan daha güzel bir sabaha uyanmamıştım.
Gözlerimi araladığımda başımda dikiliyordu. Yüzündeki ışıltıyı uyku mahmurluğu halimle bile görebilmiştim. Dudakları tekrar omzuma kondu. Yolculuğuna devam etti. "Uyanmak için daha fazla öpücük mü istiyorsun?" dedi tenime doğru.
"Kesinlikle uyandım." Deyip yavaşça sırt üstü döndüm ve sırıttım. Doğa bacaklarımın arasına baktı, güldü. "Nasılsın?"
Her yerim ağrıyordu ama harikaydım. "Çok iyiyim."
Doğa... Işıldıyordu. Onu seyredince her küçük detayda kayboldum. Elleri karnımdan yukarıma doğru uzanıp yüzüme kondu yanaklarımı sevdi. "Ne yapıyorsun?" diye homurdandım. "Seviyorum." Kalbim hızlanınca kusma numarası yaptım. "Yatağıma kahvaltı da getirecek misin?"
Doğa pis pis sırıttı. "Evet, nerden bildin?"
Yüzüne elimi bastırıp ittim onu, "Git işine ya!"
"Tamam, hadi kalk da kahvaltı yapalım."
Yorganın içinde der top oldum. "Uykum var ama." Akşama kadar yatma planlarım vardı. Belki yanıma uzanıp bana eşlik ederdi. Düşüncesi bile hoşuma gitmişti. Bileğini kavradım ve onu yatağa devirmek için güç toplamaya çalıştım.
Ama Doğa'nın başka bir planı vardı: "Daha duşa gireceğiz."
Hemen doğruldum. "Ben kalkayım o zaman."
Onunla duşa gireceksem neden yatıyordum zaten ki?
Doğa gülme krizine girdi uzanıp saçlarımı dağıttı. "Komodine ağrı kesici bıraktım. Bekliyorum." Ayağa kalkıp bana son kez serseri bir bakış attı ve gitti.
Yavaşça doğruldum. Vücudumun o noktalarındaki ağrıyla homurdandım. Şerefsiz Doğa. İlacı içtim. Ve aşağı indim. Doğa bize sandviç yapıyordu. Hayret. Omlet yok mu?
Ağır hareketlerle sandalyeye oturdum. Doğa surat ifademe kaşlarını çatmıştı. "Ne oldu?"
Gözlerimi kıstım. "Bilmek istemezsin."
Sandalyesinde geriye yaslandı ve kollarını kavuşturdu. "İlacı aldın mı?"
Kafamı salladım. Sandviçimi yemeye başladım.
"Canını yaktığım için özür dilerim." Diye mırıldandı. 'Önemsiz' dercesine elimi salladım. "Canımı yakmadın. Önemli değil alışkın olmadığım için. Olur böyle. Tuna'yla da olmuştu, kısa sürede toparlanıyorum."
Bardağın masaya sertçe vurulma sesi.
Başımı lezzetli sandviçimden yavaşça kaldırdım ve dün geceki gözleri gördüm. Siktir. Partnerden bahsetmek yoktu değil mi? Ama yatakta değiliz. Bu Doğa'nın umurunda değilmiş gibi görünüyordu.
