Mr. President's Son

05

"HUWAG po inay, maawa ka po sa akin. Ayoko po."

Napalingon ako kay Vicky na umiiyak habang natutulog. Mukhang napanaginipan niya ang nangyari sakanya kahapon. I pity this girl. I just found out yesterday that she's still nineteen and was about to go to college but because I got her pregnant, she don't know if she can continue studying.

Damn, what have I done. I always think about myself but I don't think about her, she's the most affected here. The best that I can offer is to give her a better life while she's carrying our baby.

Nilapitan ko siya at niyugyog dahil hindi siya tumitigil sa pag-iyak. Sa sofa siya ngayon natutulog dahil dito siya inabutan ng antok. Hindi ko siya nailipat dahil kaonting galaw lang ay nagigising siya.

"Vicky, wake up. It's just a dream." Dahan dahan siyang nagmulat at nang mahimasmasan ay nagpunas siya ng luha at malungkot na ngumiti.

"I missed my family."

How can they throw her out while pregnant when all she did was to think of them? I don't want to judge them because I don't know them personally but isn't it too much? Just because she got pregnant at an early age doesn't mean that she's a disgrasyada.

"Do you want to study?" I suddenly asked while we're eating, making her stop. She seems like considering the offer but when her eyes dropped on her stomach, she immediately shook her head.

"Buntis ako Rouge, hindi na pwede."

"Hindi naman hadlang ang pag-bubuntis mo sa pag-aaral. You know we can talk to the school, choose the best schedule that are suitable for you, then kapag kabuwanan mo na ay magstop ka muna saglit, then ituloy mo nalang ulit kapag nanganak ka na." I have already planned everything out. I want her to have a better life for herself.

Ilang beses ko pa siya pinilit hanggang sa mapapayag ko siya. Hindi pwedeng hanggang dito lamang siya.

Pinacancel ko lahat ng appointment ko for today dahil sasamahan ko siya sa eskwelahan. Mabuti na lamang at hindi pa nagsisimula ang klase.

Napatampal ako sa noo ko nang maalala ang mga bodyguard ko. Panigurado ay nakarating na agad kay daddy ang balita na may tumuloy na babae sa penthouse ko. Number one chismoso pa naman ang isang iyon, akala mo ay hindi busy sa buhay niya.

At hindi nga ako nagkakamali dahil bago pa man kami makaalis ni Victoria ng penthouse ay humahangos na pumasok si Daddy na malaki ang ngiti.

"I should tell this to the press. Huh, makita nila sino ang tinatawag nilang bakla. That's my boy." Inakbayan niya ako at ginulo pa ang buhok ko. Napairap ako sa hangin.

Nang tumingin ako kay Vicky ay walang emosyon sa mga mata nito na nakatingin sa amin ngunit agad naman iyong nawala, ngayon ay nakangiti na siya. Nagtataka man ay pinagsawalang bahala ko na lang dahil baka namamalikmata lang ako.

"Dad, I want to keep this private." Nasabi ko na sakanya ang pagbubuntis ni Vicky. I can't keep a secret with my parents for long. Nakakaintinding tumango naman siya. Nasa study room kaming dalawa habang si Vicky naman ay naghihintay sa may sala.

"Anak, hindi nalang ang sarili mo ang kailangang protektahan, pati na rin ang mag-ina mo. Labrador is making his move, he bombed our warehouse in Mindanao. After three years, gumagawa na naman siya ng hakbang para pabagsakin tayo." Napabuntong hininga ako.

Labrador Samonte was the father of Veronica Samonte, my ex girlfriend. Ako ang sinisisi niya sa pagkamatay ng anak niya kahit na aksidente naman ang nangyari. Before, I wasn't that worried because he's not doing anything to harm me but when my father told me that he's making a move, I suddenly get anxious. I know what he can do. He has a lot of connections in the underground, marami siyang galamay, isa siya sa malalaking tao na nagpapatakbo ng maraming ilegal na negosyo.