Mr. President's Son

12

"Hey Raya, pack your things, we'll be going somewhere." Bungad ko kay Hiraya nang makapasok ako sa kwarto niya. Naabutan ko siya roong nagbabasa ng kung ano. Kumunot ang noo niya pero hindi nag-angat ng tingin sa akin.

"San tayo pupunta?"

"Secret, you'll ruin my surprise if I tell you." I said, grinning. I can't wait to see her reaction if she saw my surprise.

It's been what? Almost a month of imprisoning her inside my house, and almost a month of being married to her and honestly, I kinda like it. And I can say that, she can't keep her guard up everytime I fuck her o kapag may ginagawa akong mga bagay na nakakapagpasaya sakanya. I've been showering her with surprises, hanggang sa makalimutan niya na ang plano niya. Kailangan ko siyang maunahang makuha ang usb, alam kong nakakalamang na ako dahil hindi naman siya nakakaalis ng bahay. Mayroon ng nahanap na lead ang mga tauhan ko at alam kong malapit na. And by that time, I can get rid of her.

We're fucking enemies, and I am fucking my enemy. How great.

"Clue?" She asked as I drove our way somewhere south.

"Na ah, just sit back, relax, and enjoy."

Dahil siguro sa pagkabagot niya sa halos walong oras na biyahe ay nakatulog ito. Madaling araw na nang makarating kami sa farm ng pamilya ko rito sa Bicol.

Malamig ang simoy ng hangin ang sumalubong sa amin sa oras na binuksan ko ang pinto. I can't help but remember our days in Cebu, ganitong ganito rin ang simoy ng hangin doon, walang halong polusyon.

Umikot ako para sana kunin si Alexian na natutulog ngunit hindi pa man lang ako nakakalapit ay bumukas na ang pinto.

"Fuck anlamig, nasa Baguio ba tayo?" Wika nito, liwanag ng buwan lamang at ang ilaw sa malapit na poste ang nagsisilbing liwanag samin. Kitang kita ko ang pagkusot niya ng mata, bahagya pa siyang humakay. Cute.

"No, we're in Bicol."

Tila nawala ang antok niya nang biglang tumilaok ang manok. Nanlalaki ang mata niya na tumingin sa paligid, kung saan nasa harapan namin ang may kalakihang bahay, sa kaliwang bahagi ay may mga baka, mga manok, at may dalawang kalabaw. Sa malayong kanan naman ay tanaw ang mga puno ng mangga na matagal ng tanim dito sa farm. At sa isang parte naman ay kabalyerisa ng mga kabayo.

"Oh. My. God! What is the meaning of this?" Gulat na wika nito at lumingon sa akin, napangisi ako. Nag-sisimula nang umangat ang araw kung kaya mas kitang kita na ang malawak na farm.

"Welcome to your farm baby," bigla itong napatili at muntik pa kaming dalawang mabuwal nang bigla siyang tumalon payakap sa akin.

Oh gosh, I didn't expect this reaction from her.

"Omg thank you, you didn't have to do this Rouge. Omg, I'm gonna cry." Sumisinghot na ani nito habang nakayakap sa akin.

"Anything for you, my wife. Let's get inside, baka sipunin kapa. We can tour tomorrow, let's rest for now." Malambing kong wika sakanya. Tumango naman ito at kaagad ko siyang giniya papasok sa bahay.

This was one of our properties at dati ay hindi naman talaga ito pinupuntahan. Pangalawang beses ko pa nga lang nakapunta rito, ang una ay noong personal kong binisita para alam ko kung saan ilalagay ang mga hayop at sinimulan ang renovation ng bahay at pangalawa na ngayon.

Nang marating namin ang kwarto ay kaagad na nagtungo si Alexian sa kama at wala pang ilang segundo ay nakatulog na ito. Grabe, she must be really tired. I hugged her closer to me, pinaunan ko pa siya sa braso ko. Nasasanay na ako sa ganito, at sa totoo lang ay natatakot ako. Everything is just a game and we're both aware of that. Hindi ako pwedeng masanay sa mga bagay na hindi naman permanente sa buhay ko. Pero pwede ko naman sigurong ienjoy habang nandito, diba? Yeah, keep gaslighting yourself moron.