KAR FIRTINASI - GAY

25. Çırpınış

Yorum morum bişe yapın kardeşim sessiz sessiz okuyup dağılıyonuz ben ne okuyucam hı ben ne okuyucam???!?!1!??

İyi okumalar (yorum yapın) 👁‍🗨

-

Alper refakatçi koltuğuna yayılmış elindeki kumandayla kanalları değiştirip oyalanmak için bir şeyler ararken Doğan, kirpiklerini aralayıp mahmur bakışlarını ona çevirmişti. Kafasını aksi yöne çevirirken mırıltıyla konuştu.

"Kıs şunun sesini lan."

Alper duyduğu sesle yüzünü komutanına çevirdi.

"Oooo günaydın prenses, bir bitmedi güzellik uykun."

Doğan, çatılan kaşları eşliğinde yüzünü yeniden Alper'e çevirdi.

"Seni bir sikerim Alper, prensesler evreninde alırsın soluğu."

Alper sırıtınca Doğan'ın da yüz ifadesi yumuşayarak yerini ufak bir gülücüğe bırakmıştı. Askeriye içinde ödünü patlatan komutanı dışarıda abisi gibi hissettiriyordu. Oturduğu yerden kalkıp komutanının yatağının ucuna oturdu.

"Dışarıdan yemek söyleyeyim mi? Acıkmışsınızdır komutanım."

Yemek fikri iştahsız bünyesine hiç iyi gelmemişti. Kafasını iki yana salladı.

"Yok aslan, sen kendine söyle. Ben sonra yerim."

Alper kafa sallarken telefonunu çıkarıp sık sık müşterileri oldukları lokantanın numarasını çevirdi. Telefon çalarken komutanını yeniden yemesi için sıkıştırsa bile başarısız olunca ona sormaktan vazgeçti.

Doğan'ın düşünceleri daha farklı yerlere odaklıydı. Bu yüzden Alper'in telefonu kapatmasını bekliyordu. Yemek için detaylı istekler uzayıp giderken Doğan, kafasını yastığına biraz daha bastırdı. Sıkıntıyla tavandaki kareli desenlerle bakışmaya başlamıştı.

En sonunda Alper'in listesi son bulup telefon kapanınca Doğan, tuttuğu bilmem kaçıncı nefesi dışarıya seslice bıraktı.

"Afiyet olsun paşam ama keşke direkt lokantaya gitseydin, adamlar dükkanı taşıma derdinden kurtulurdu."

Alper, telefonunu cebine sokuşturduktan sonra ciddiyetle muziplik arasında selam vererek yanıtladı.

"Sağ olun komutanım."

Doğan karnından soluk vererek gülümsedi ancak yüzündeki gülümseme, Alper'e sormak istediği konuyu hatırlayınca yavaşça soldu. Sol kaşı hafif çatılırken boğazını temizleyip konuştu.

"Muhtar nasıl, görüştün mü hiç?"

Alper dili yordamıyla dudaklarını ıslattıktan sonra yanıtladı.

"Görüştüm, laf sokabilecek kadar iyi durumda."

Doğan, muhtarın iyi olduğunu duyunca biraz olsun gevşemişti.

"Çıktı mı peki, nerede?"

Alper baş parmağıyla arkasında kalan duvarı gösterdi.

"Yok, iki yan odada kalıyor."

Doğan, sağlam olan kolunun dirseğinden destek alarak yatakta oturur konuma geçti.

"Söylesene oğlum en başından."

Yataktan kalkmak için Alper'i oturduğu yerden diziyle iteledi. Alper biraz daha geri çekilirken elini ensesine atıp gözlerini hafifçe kıstı.

"Komutanım, şu an gidip konuşmanız çok iyi olmaz sanki."