NOT A RIVALRY

Chapter 27

Chapter 27

NOAH woke up early in the morning due to coughing a lot and he doesn't feel like getting up but he still have classes and they have a quiz today. Kagabi ay late na siya nakatulog dahil sa sunod-sunod na pag-ubo at paninikip ng dibdib niya, nakailang gamit pa siya ng inhaler bago siya tuluyang nakatulog pero heto siya't maaga pa ring nagising.

Buti nalang talaga at hindi tumawag si Callen kagabi kung nagkataon wala talaga siyang lusot dito. Gustong-gusto niyang palaging tumatawag sa kaniya si Callen, palagi niya nga hinihintay ang tawag nito pero sa mga oras na ito hiniling niya na huwag na muna sanang tumawag ang kasintahan.

"Damn this fucking asthma!" He said in a gritted teeth, even his mood is affected.

He inhaled and exhale a few times until he somehow feel better before he get up from his bed and ready himself to go to school. Good thing his coughing didn't acted up again on their way to school with his sisters so they didn't notice.

Ilang araw na rin itong pabalikbalik na umaatake ang asthma niya, hindi niya lang sinasabi sa mga kapatid niya dahil hindi naman ito ganoon kalala. Kaya naman niyang tiisin, for sure mawawala rin ito. Baka mag-alala pa ang mga kapatid niya kapag nalaman ng mga ito ang dinaramdam niya.

Pero mukhang nagkamali yata siya dahil noong natapos na ang morning class niya one and a half hour bago mag lunch ay halos hindi na siya makaalis sa classroom dahil sobrang sakit at bigat na ng buong katawan niya at isama pang nahihirapan na rin siyang huminga. Nilalamig na rin siya at nang mag angat siya ng tingin, saka niya lang napagtanto na siya nalang ang naiwan sa classroom. Si Gab ay nauna na ito kanina na halos hindi na niya maintindihan ang sinabi nito nang magpaalam sa kanya dahil sa sobrang sama ng pakiramdam niya.

With his trembling hand Noah reach for his phone and tried to call her sisters, first Naih but it only ring so he try Naia.

Nagbabakasakali lang siya dahil alam niyang nasa klase pa ang mga ito at naka silent ang mga phone. Kapag oras ng klase ganoon ang ginagawa nilang magkakapatid, palaging naka silent ang mga phone nila to avoid distraction.

Habang sinusubukang tumawag ay sinubukan na rin niyang umalis sa classroom dahil masyadong malamig sa loob, nagawa naman niyang makalabas. Nasa second floor lang siya at malapit lang sa hagdan ang room kung nasaan siya kaya madali nalang sa kaniya makababa at makapunta sa infirmary. Bakit kasi ang bibilis mawala ng mga classmates niya at sa dinamidami ng estudyate dito sa University na ito nagkataon pa talagang walang naliligaw na estudyate dito ngayon o kahit Prof nalang o kahit sino basta pwedeng tumulong sa kaniya.

Nang walang sumagot napasapo nalang siya sa noo, natigilan pa siya nang mapagtantong sobrang init ng noo niya. Kaya pala iba na ang pakiramdam niya kanina pagkagising palang, hindi lang pala umaatake ang asthma niya, may kasabay pa palang lagnat.

Sinubukan niyang tawagan ulit si Naia at sa pagkakataong ito ay sumagot na ang kapatid. Iyon nga lang hindi boses ng kapatid niya ang narinig niya nang magsalita ang nasa kabilang linya.

"Hey Noah, it's me Edward. Your sister went to the restroom and she left her phone here in the student council office." Said by the familiar male voice on the other line.

At that time Noah doesn't care who he's talking to, his attention focus on catching his breath. He cough and took a deep breath a few times. "E-Ed h-help me... I-I c-can't breath." Aniya na halos hindi na makapagsalita.

"Fuck! Where are you?" Narinig niyang tarantang tanong nito.

Matapos niyang sabihin kung nasaan siya ay bigla nalang nawala si Edward sa kabilang linya, sigurado siyang pupuntahan siya nito. Itinuloy niya ang paglalakad habang nakahawak ang isang kamay sa pader para doon kumuha ng suporta, bababa nalang siya sa ground floor dahil sigurado siyang maraming estudyate sa baba. Ang isang kamay niyang kanina'y may hawak na cellphone ay napalitan na ng inhaler.