Kaybettiğim şey bir eşya değildi. Bir bileklik, bir toka, bir para. Kaybettiğim şey on altı yıldı. Şimdi her şeye yeniden başlamam isteniyordu. Hiç bilmediğin insanlarla yeniden başlamak. Kırılan bir güvenin yokmuş gibi, sanki şimdi yeniden doğmuşum...
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
⏳️
Sizin için zaman ne kadar hızlıydı? Benim için hiç. En azından son bir haftaya kadar öyleydi. Sizin için, güzel bir şey miydi? Benim için evet, son bir haftaya kadar.
Çünkü zaman ne kadar hızlı olursa,acılar o kadar çabuk geçerdi. Zaman ne kadar hızlı olursa ben büyür ve kurtulurdum. Şimdi öyle değildi, şimdi zaman yavaş aksındı ki, ben oturduğum bu araba koltuğunda kardeşimi dinlerken kaybettiğim zamanı telafi edebileyim.
Merter, çok sessiz ama akıllı bir çocuktu. Zaten çocukları çok severdim ama bu çocuk bana bambaşka hissettiriyordu. Merter, çok güzel bakıyor beni kendisine hayran bırakıyordu çünkü masumdu. Susuyordu hep evet ama konuşunca da çok güzel bir hayranlık bırakıyordu. Büyük büyük konuşmalarını yiyesim geliyordu.
Batur ve İlker yanımıza geldikten sonra bir süre daha yatmıştık. Hayır, onlar yatmıştı ben heyecandan put gibi kalmıştım. Tuğrul Bey gelip bizi kaldırana kadar da öyle kalmıştık. Merter uyandığında yanağımdan öperek odadan kaçmıştı. Herkes çıktıktan sonra gülümsediğimden habersiz banyoya gitmiştim. Aynadan kendimi görmemle birlikte mutluluk nasıl olurmuş ailede, onun farkındalığına varmıştım.
Ailede mutlu olmak,kardeşinin seni öpmesiydi. Kardeşinle yatmaktı. Abin tarafından öpülmekti. Sevilmekti. Baban tarafından,kardeşlerin tarafından. Ailede mutlu olmak buydu. Sessizce onları izlerken bile, sessizliğinin seni mutlu etmeseydi. Dışlanmış gibi hissetmemekti.
Banyoda işlerimi halleder halletmez sırt çantama iki eşofman ve tişört, bir pantolon ve gömlek almıştım. İki takım pijama takımı ve yedekten iki tane ince triko kazak koymuştm. İyi ki büyük bir çantaydı da sığmıştı kıyafetler. Bir haftalık tatil için valiz almak tuhaf hissettirirdi bana. Lacivert kapşonlu hırkayı, beyaz tişörtümü üstüne giydikten sonra odadan çıkmış aşağı inmiştim. Herkes salonda oturmuş beni ve Ayşegül Hanımı bekliyordu ama onunla art arda İçeri girdiğimizde ayaklanmışlardı. Elimdeki sırt çantasını alan Uygur'u baktığımda o bana bakmadan arabaya bitmişti bile.
