Part 2

368 46 7
                                    

Unicode

မျက်ဝန်းညိုတွေက အထိတ်တလန့်ဖြစ်သွားတာတောင် မလှုပ်မရှားတည်တံ့နေဆဲ။

"ငပွေကောင်!"

ရင့်ရင့်သီးသီးခေါ်လျက် အဲ့ဒီံလူက သူ့ရင်ခွင်ထဲကကျတော့်ကို တွန်းလွှတ်ပစ်လိုက်သည်။ လဲကျမသွားသော်လည်း ဟန်ချက်ပျက်သွားတဲ့ ကျတော့်ကိုယ်ကို အကိုဟီးဆောင်းက နောက်မှဖမ်းထိန်းထားပေးသည်။ အံ့အားသင့်နေတဲ့ကျတော့်မှာ ပြောစရာစကားတောင်ရှာမရ။ အကိုဟီးဆောင်းက အဲ့ဒီ့လူကိုတစ်လှည့် ကျတော့်ကိုတစ်လှည့်ကြည့်ရင်း ဘဝင်မကျဖြစ်နေသည်။ အဲ့ဒီလူကတော့ ဘာကိုမှဂရုမစိုက်။ ကျတော့်ကိုသာ ဇာတ်လမ်းထွင်နေတဲ့လူတစ်ယောက်လို အကြည့်တွေနဲ့စကားပြောခဲ့ပြီး ကျတော့်တို့ကိုကျော်ကာ လမ်းဘေးမှေးရပ်ပေးထားတဲ့ ကားအနက်လေးထဲ ဝင်သွားသည်။

"အဆင်ပြေရဲ့လား ဂျောင်ကု"

"ရတယ်အကို ကျတော်ဘာမှမဖြစ်ဘူး"

"အာ... သွားပြီပဲ"

လမ်းပေါ်မှပစ်စလတ်ခတ်ကိုပြုတ်ကျနေတဲ့ banana milkshakeလေး။ နှမြောဖြစ်ကာကြည့်နေမိတော့ အကိုဟီးဆောင်းက ကျတော့်ဆံပင်တွေကိုအသည်းယားစွာဖိသည်။

"လာ အသစ်သွားဝယ်ပေးမယ်"

ကျတော် ကျေနပ်စွာပြုံးပြမိပါ၏။ အကိုဟီးဆောင်းက ကျတော့်အတွက်တော့ တကယ့်ကိုလူကောင်းပင်။ အကိုကကျတော့်ရဲ့မိသားစုလေးပါပဲ။



"မင်းတော်တော်လူမှုရေးခေါင်းပါးတာပဲ "

"မင်းမသိတာတွေအများကြီးပါ"

"ငါမသိတာတွေထားလိုက်အုံး အခုဟာက မင်းကိုကူညီပေးတာလေ မင်းအဲ့လောက်ထိကျတော့"

"ဟား အခုချိန်ထိမွှန်နေတုန်းပဲလား အဲ့ဒီ့ကောင်က ဘာတွေများကောင်းနေလို့လဲ"

ကားအကျဉ်းလေးထဲ အငြင်းပွားမှုအသေးစားလေးသည် နောက်ဆုံးဖြစ်သည်။

^^^°

ငယ်ငယ်ကတည်းခေါင်းမာတတ်သော ကျတော်သည် အဲ့ဒီလူနဲ့ပတ်သတ်လာလျှင် ဇွဲကလွန်စွာကောင်းပြန်၏။ အဖြစ်မှန်ကိုမသိရမချင်း ကျတော်နေသာမည်မဟုတ်။ သေသည်အထိအစွဲဖြစ်သွားနိုင်သည်ပင်။ ထိုအခါ အိမ်ရှိလူတို့နှင့် ပြဿနာဖြစ်ရလေတော့သည်။

ငပွေလီ၏ချစ်ခြင်းကဋေကဍာ / ငေပြလီ၏ခ်စ္ျခင္းကေဋကဍာWhere stories live. Discover now