Dream Sight | Taekook

3

Jungkook sabahın erken saatlerinde uyandı. Bugün hava şansına oldukça kapalıydı. Kasvetli bulutlar yağmurun habercisiymişcesine Seulde kol  geziyorlardı. Dün gece sabah ona zorluk olmasın diye  tüm eşyalarını toplayıp bir bohça haline getirmişti. Hazırladığı bohçayı kapı girişinde görünce kırık bir tebessüm buldu yüzü.  Seulde gençler on yedisini çıkmaz, kendilerine uygun görülen ailelerin genç beyleri ve hanımefendileriyle evlendirilirlerdi. Kendisinin on dokuz yaşına gelmiş olması ve hiç görücü gelmemesinden dolayıdır ki geçen sene hazırladığı bütün çeyizler Bayan Hana tarafından  Soobine verilmişti.
Odasından çıktığında onu yolcu etmek için kimsenin kalkmadığına emin olmuştu. Dün babası Yeonjunun burada kalabileceğini belirtmesi üzerine onu evlerinde misafir etmişlerdi. Olaylardan sonra  Yeonjunla hiç konuşmamıştı. Yine de Jungkook bu sabah onun kendisini yolcu edebileceğini düşünmüş ve yanılmıştı. Hazırladığı bohçayı sırtına alarak dış bahçeye çıktı. Bahçede ilerlerken attığı her adımın kalbini ağırlaştırdığını hissetti. Tam kapıya varmıştı ki kafasını çevirip çocukluğunun geçtiği bu eve bu bahçeye bakmadan edemedi. Buraya dair en çok ona annesini anımsatan kiraz ağacını özleyecekti. Jungkook gözlerinin dolmasına engel olamadı. O ağaç sanki annesiydi. Her düşüp yaralandığında onun yanına koşar, arkadaşlarıyla ettiği her kavga sonrası bütün şikayetlerini o ağaca anlatırdı. Bayan Hana'da o ağaca ne kadar bağlı olduğumu görmüş olacak ki bu eve gelin olarak geldikten aylar sonra ağacın çok gölge yaptığını ve baharda çok yaprak döktüğünü ileri sürerek ağacın kesilmesini emretmişti.
Jungkook derin bir nefes alarak fısıldadı "Hoşçakal anne." ve sonrasında  önüne döndü. Nazikçe yanaklarındaki yaşlarını parmaklarının dışıyla kuruladı. Dün çok düşünmüştü. O kendine hediye edilen bu kadere teslim olmayacaktı. Tanrıya bu evden kurtulmak için çok dua etmişti. Tanrı onu duymuş olmalı ki iyi veya kötü bu evden kurtuluyordu. Kim Taehyungun evinde yaşayacakları eminim ki bu evde çektiği çileler kadar ağır olmayacaktır.
Jungkook yanaklarının kuruduğuna emin olduktan sonra kapıyı aralayarak Kim ailesi tarafından kendisine  gönderilmiş arabaya adımladı.

***

Yeonjun sabah uyandığında hızlıca gözlerini ovuşturdu. Bu kadar uzun uyuyacağını tahmin etmemişti. Yattığı yer yatağından hızlıca kalktı ve saçlarınının bir iki hareketle elektriklenmesini alarak Jungkookun kaldığı odaya doğru yol aldı. Kendisinin bekar biri olarak Jungkookun kaldığı odaya direkt dalmasının yakışır kalmayacağını biliyordu bu yüzden her adımında evdeki sesleri dinliyor gözleriyle etrafı kolaçan ediyordu.
Dün gece üst üste gelen olaylardan sonra Jungkook'un ne kadar üzüldüğüne şahit olmuştu. Aslında tüm bu olanlar onun içinde şaşkınlık vericiydi yine de Jungkookun ona hayal kırıklığıyla bakan gözlerini unutmak mümkün değildi. Onunla dün gece konuşmayı  mantıklı bulmuştu ama Bay Jeon'un onu geç saatlere kadar yalnız bırakmayışı bu planı suya düşürmüştü. Gece boyu içi içini yemişti Yeonjunun. Anlatmalıydı neden ona böyle bir şeyler yaşatmak zorunda bırakılışını anlatmalı, ondan özürler dilemeliydi.
Babası bay Jeonla görüştüğü akşam onu odasına çağırmıştı. Ona eş olarak Soobini konuştuklarını anlatmıştı. Bunu duyan Yeonjun o gün hayatında ilk kez babasına karşı sesini yükseltmişti. Aralarında geçen hararetli tartışma sonucu babası Jungkooka yardım etmenin tek yolunun bu olduğunu onun Kim ailesinden Taehyung ile evlendirilmesinin onun o evden kaçması için tek yol olduğundan bahsetmişti. Yeonjun her ne kadar kabul etmek istemese de Jungkook'un izdivacının çoktan bay Jeon tarafından ayarlanıldığını öğrenmişti. O gece Bay Choi, Yeonjunu herhangi bir karışıklığa sebep olmaması için sertçe uyarmıştı.
Yeonjun Jungkookun odasına geldiğinde sürgülü kapıyı kaydırdı. Kendisini düzeltilmiş yer yatağı ve boş raflar karşıladığında ise çok geç kaldığını anlamıştı. Yeonjun yalnızca Jungkooka yardım etmek istemişti ama başaramamıştı şimdi kendi de asla mutlu olamayacağı bir evlilik oyununun içindeydi.