Tek Bölümlük VeyKen Hikayeleri

5.Bölüm (Part 1)

Evet efenim bu bölümümüzü 106. Bölüm Paraleli Olarak Düşünebilirsiniz ;)

Roket uçuşu gerçekleşmiş , sıra roketten arda kalan parçaları toplamaya gelmişti.

"Tamam Taner, git sen . Biz hallederiz Ramazanla" dedi Veysel destek verircesine.

"Nasıl halledicez? delirdin heralde. Hadi birimiz oraya birimiz diğer tarafa gidecek. üçüncü parçaya kim gidecek. Allahım ya"

"Hallederiz. Ben bir parçayı alır, sonra diğerini alırım. Git sen." dedi tekrar Taner'e dönüp.

"Amcaoğlu, ben gitmiyim." dedi Taner çekinerek..

"Bana bak Taner, şimdi öfkeme yenilecem ha !" dedi sinirle.

"Tamam tamam. Ama bak , yardıma ihtiyacınız olursa arayın"

"Tamam tamam, ararız. Hadi git." dedi Veysel bıkkın bıkkın.

Taner giderken Veysel de gps cihazından parçaların yerini belirliyordu

Arkasında hissettiği bir çift el ile neredeyse yerinde zıplamıştı.

"Abi ne yapıyon ya sessiz sessiz geliyon?" dedi burnundan soluyordu.

"Hayırdır, bir sıkıntı mı var ?" dedi Kenan ciddi bir tavırla.

"Eee bakamadın mı ?" dedi Ramazan da yanlarına gelip. Kendisi de cihaza bakınca söylenmişti.

"Parçalar uzak işte! dedim ben Taner'i yollamayalım diye . Napacaz şimdi beyefendi!" dedi sinirle.

"Ben yardım edeyim ? olmaz mı ?" dedi Kenan. Amcaoğullarının arasında bir yer bulması fena olmazdı.

"Yok abi yok. Hallederim ben. Ayrıca, sen ne anlarsın parçadan yani?"

"Allah allah ! niye anlamıyormuşum ?" dedi Kenan tripli bir şekilde.

"Adam ne güzel yardım edelim diyor işte, niye taş koyuyorsun yoluna. Valla çok makbule geçerdi yardımın Kenan Abi . Sen bakma buna. Halledermiş. 2 saat içinde toplamamız gerekiyor ya hani o parçaları bizim"

"Yahu tamam işte, yardım edeyim. Hem boşum da " dedi Kenan ısrar ederek.

"İyi Tamam. Ama bak dikkat et ha " dedi Veysel endişeyle. Abisi bu işlerden anlamazdı ki ...

Ve tüm amcaoğulları bozkırın farklı yerlerine dağılmış, almaları gereken parçayı almak için yola koyulmuşlardı.

Çok geçmeden Bozkırı delen bir patlama sesi duyulmuştu.

"Ne oluyo lan?" dedi Veysel merakla. Yine sabrinin bir yerleri patlatmış olma olasılığı çok yüksekti.

Biraz sonra cebinde çalan telefonla Bozkırın çeken çok az sayıda yerlerinden birinde olduğuna şükretmişti. ..

"He ?"

"Ohh! Amcaoğlu. Bizim Remziye teyze dedi. Roket patlamış, biri vardı orda dedi..."

"Ramazan!" dedi Taner telefonu kapatmadan hemen önce. Veysel'in aklına sadece tek bir ihtimal gelmemişti. İki ihtimalden de nefret etse de bir tanesi ona nefes aldırmayacak kadar yakıyordu canını

"Abi.."

Veysel motoruna atlayıp sesi duyduğu noktaya doğru sürüyordu, Acaba ses diğer taraftan mı gelmişti, bozkır kocamandı, ses yankı yapmıştı, nereden geldiği tam anlaşılamıyordu.

Önce Ramazan'ı aradı Veysel. Sadece o ihtimalden daha az korktuğu içindi...

"Aradığınız kişiye şu anda ulaşılamıyor!"