Aslında bugün bölümü yetiştirmek gibi planlarım vardı, fakat sağlık sorunlarım olduğu için bu aralar pek yazamıyorum. O yüzden Size ufacık bir Spoiler veretim dedim 😌
"Abi, dükkanın tapusunu da alacak mısın?" dedi Veysel eli kolu poşet dolduğunda.
"Burdan sonra notere giderdik çünkü. " dedi yeniden muzipçe.
"Ayrıca, sen bu kadar parayı nerden buluyorsun? Tamam doktor adamsın da yani , fazla abartmadın mı sencede ?" dedi Veysel artık poşetleri taşımaktan kollarına kramp girdiğini hissediyordu.
"Ha ha " dedi Kenan. "Ne komiksin sen öyle." diye ekledikten sonra devam etti söyleyeceklerine
"Var benim param. Hazır vaktim varken yeğenlerime alabildiğim kadar hediye alayım istiyorum ne var bunda?" dedi Kenan duygulanmıştı.
"Bak şimdi!" dedi Veysel. "O ne demek ya öyle.. Sen daha dur ya. Ne hediyeler alacan onlara." dedi Veysel abisine iyi hissettirmeye çalışırken.
...................................
Hava neredeyse kararıyordu. Kenan yorgun olsa da ses etmemişti. Kardeşiyle vakit geçirmek hoşuna gidiyordu.
"E o zaman hadi gidelim." dedi Veysel . Kenan arabaya binerken Veysel de bagaja poşetleri koyma bahanesiyle evdekilere mesaj atmıştı.
"Bugün çok güzeldi, teşekkür ederim" dedi Kenan. Kardeşini doğum gününü hatırlayıp ona böyle bir jest yapması çok özeldi onun için.
"Ne teşekkürü, duymamış olayım" dedi Veysel.
"Hem abimizle şöyle çıkıp bir eğlenmeyeceksek neden varız yani dimi?" dedi yeniden muzip bir ses tonuyla.
"Bugünü hatırlayıp, benim için bu kadar çabalaman o kadar özel ki " dedi Kenan minnetle.
"Neyini hatırlayacaktım, bir şey olmadı ki bugün? Yani taburcu olman dışında
"Hatırlamadın mı ?" dedi Kenan dolu bakışlarla.
"Neyi hatırlayacaktım ki?"dedi Veysel. Sanki günlerdir bunu planlamıyormuş gibi.
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Tek Bölümlük VeyKen Hikayeleri
FanficDizide Gerçekleşmesi Muhtemel, ya da olmayan alternatif sahneler serisi ...
