14.Bölüm Part 4 - Ön Okuma-

89 9 2
                                    

"Her hayat bir puzzle gibidir aslında. Hayatınızdaki her insan da o puzzle ın bir parcasıdır. Anneniz, babanız, abiniz, karınız, çocuklarınız .. Hepsi o puzzleda bir parçadır." dedi kadın sakince

"Ama bazen hayat geçer ve o puzzledan bir parça eksilir. Artık o puzzle dağılmıştır değil mi?" dedi sakin bir sesle Veysel'e soru yöneltirken "Öyle. Bir daha toplanamaz" dedi Veysel sıkıntıyla. "Öyle değil aslında" dedi doktoru sevecen bir sesle. "Biz öyle olduğunu düşünür ve vazgeçeriz puzzle dan. Ama bazen o boşluğun bir şekilde doldurulması gerekir."

"Ve biz farkına varsak da varmasak da içimizdeki o ses de bize aynısını söyler. " Bu Puzzle ın bir parçası boş, onu doldur!" Biz de dinleriz onu. Herkesin o boşluğu doldurma yöntemi farklıdır." dedi sakince.

"Bana soracak olursanız Veysel Bey, daha konuşacak çok şeyimiz var. Ama anlık bir yardım isterseniz ve bu öfke problemlerinin nedenini sorarsanız bana, size " Babanızla hesaplaşamamanız" derim

"Babanızın sizin puzzleınızda boş bıraktığı yeri başka bir puzzle parçasıyla dodurmaya çalışıyorsunuz. Ama herkes bilir ki, puzzle parçaları sadece ait oldukları yere uyum sağlarlar. "

"Siz, babanızın yokluğunu abiniz ile doldurmaya çalışıyorsunuz. Daha doğrusu siz abinizi babanız yerine koyuyorsunuz. Onu babanız olarak görüyorsunuz."

"Ve bu yüzdendir ki babanızla yapamadığınız hesaplaşmayı abinizle yapmaya çalışıyorsunuz. Çünkü içten içe aslında öyle olmasa bile öyle hissediyorsunuz, abiniz de size babanızın size baktığı gözle bakıyormuş gibi geliyor." dedi kadın bir ses tonuyla.

Veysel kadının söylediklerini dikkatle dinlerken aslında şimdiye kadar farkına varamadığı gercekler de gün yüzüne çıkıyordu.

"Çünkü siz, abinizin parçasını kesip biçip ondan bir baba parçası yaratmaya calışıyorsunuz. Ama bunu yaptığınızda Puzzle ın bir değil, iki parçası eksik olacak."

Tek Bölümlük VeyKen HikayeleriHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin