bakışlarım mavi gökyüzünü süsleyen bayrağa değdi. biz bu vatan için yaşadik bu vatan için şehit olacağız. bu gökyüzünü süsleyen bayrağın rengine renk katacağız. dağları ayak seslerimiz inletir, gökyüzünü şerefli kanımız süsler, adımız düşmani korkut...
"Vatan sevgisiyle harmanlanmış fedakarlık duygusu, dejenere insanlara basit gelir."
Osman Pamukoğlu
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
10. Bölüm: sınır ötesinde görev
VERA
dikişlerimialdırmıştım ve bugün tekrar karargah'a dönüyordum. 1 hafta, 1 ay gibi gelmişti, annemler de dün gece gitmişlerdi. Kalmalarını söylesem de, babam ve amcamin evde olduğunu söyleyip gitmişlerdi.
Karargahtan içeriye girdim. Beni gören birkaç asker gülümseyip selam durdular, bizimkileri çardakta görünce oraya ilerledim. Beni ilk gören Mir Yalım olmuştu.
"Hoş geldin komutanım"
"Hoş bulduk Teğmen, oturun "onlar otururken Mir Yalım kalkıp içeriye girdi. Birkaç dakika sonra elinde çayla geri döndü. Bardağı önüme bırakıp yerine oturdu.
"Hava soğuk komutanım içiniz ısınır""
"EywAllah Teğmen "
"Ee komutanım anneniz nasıl "agid'e döndüm, göz altları morarmıştı ve bakışları donuklaşmıştı.
"İyiler çok şükür dün gece gittiler"
"Gittiler mi ?" Kafamı salladım
"Sana ne oldu oğlum “agid gülüp kafasını geriye attı.
"Yorgunum komutanım, belfü artık uyuyamıyor. Bende uyumuyorum yanında oturup sohbet ediyorum. O yüzden biraz yorgunum
"Daha çok uykusuz kalacaksın geceleri ağlayarak uyanan bir veled olacak "Mir Yalım'ın dediğiyle güldüm. Çocuğa veled mi dedi?
"Veled ?"
"Yalan mi komutanum "tekrar gülüp kafamı iki yana salladım. Salaktı bu çocuk, bakışlarım ona döndüğünde o da bana bakıyordu.
