17.Bölüm: son yolculuk

60 9 4
                                    

Selam

Nasılsınız?

Nasılsınız?

Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.

17. Bölüm: son yolculuk

HAKAN

Albay'ın sesiyle gözlerimi açtım. Albay karşımda bana bakıyordu, kafamı kaldırdığımda Burcu'nun dizinde yattığımı fark ettiğimde hemen kalktım ve selam verdim. Benim hızlı kalkmamla irkilen Burcu gözlerini albaya çevirdi, daha sonra o da kendine gelip üstünü sirkeledi ve ayağa kalktı.

"Yarın göreviniz var asker herkese haber ver "

"Emredersiniz komutanım" ikimize son bir kez daha bakıp odadan çıktı. Albay'ın odadan çıkmasıyla Burcu kendini koltuğa geri attı.

"Gene mi görev"

"Yapacak bir şey yok bizim hayatımız bu, bir gün iki gün tek normal gün yaşarız, ondan sonra vatana canımızı vermeye gideriz"

"Rabb'im yardımcınız olsun "

"Âmin "

"Neden asker olmak istedin"

"Bir asker abi sayesinde"

"Dinlemek isterim "

"Babam normal biri değildi, kumarbaz içkicinin tekiydi, 6 yaşındayım okuldan dönmüştüm abimle, o zamanlar küçük bir evde yaşıyorduk. Bahçeye geldiğimizde annemin sesini duyduk, çığlık çığlığa ağlıyordu. Abim hemen içeriye girdi, babam annemin üstündeydi onu öpmeye çalışıyordu, abim hızla eline sürahiyi alıp babamın kafasında kırdı. Annemin üstünden düşünce annem hemen yerden kalkıp ikimizi de odadan çıkardı, babam kendine gelince abimi dövmüştü, akşam olunca da tekrar içip gelmişti ve annemi dövmüştü. Annem o zamanlar daha yeni 23 yaşındaydı 6 yaşında ve 9 yaşında
2 oğlu vardı. 13-14 yaşlarında kendinden 20 yaş büyük birine satmıştı babası annemi, yıllarca o adamdan dayak yedi, gene bizim için sustu, tecavüz edildi, bunu insanlara söyleyince kocasıdır. İstediğini yapar tecavüz değil bu dediler. Kocası olsun olmasın bir kadın istemiyorsa buna tecavüz denilir. Gene bir gün babam annemi dövüyordu ama bir süre sonra annemden ses çıkmamaya başladı. Abim bana dönüp gizlice kaçmamı söyledi. Çünkü annemden sonra sıra bizdeydi, abim daha 9 yaşındaydı o küçük bedenini her zaman bana siper ederdi. O gün beni evden gizlice çıkardı. Koştum nereye gittiğimi bilmeden koştum, ana yola çıkınca asker aracı üstüme doğru geliyordu. Küçüktüm o korkuyla kitlendim. Araç bana çarpmadan durdu içinden askerler indi. Neden burdasın yola atlamaman gerek annen babam nerde dediler, anlatım her şeyi o asker abilere. Babam anamı dövüyordu, sonra anamın sesi kesildi. Abim de gizlice beni dışarıya çıkardı kaç dedi bende kaçtım. Nerden bilebilirdim ki o yaşta abimin beni korumaya çalıştığını. O askerlere bizim eve gittik babamı dövmüşlerdi orda o gün o askerler sayesinde kurtulmuştuk. Onlar olmasaydı belki şuan biz hayatta olmayacaktık o zaman istedim asker olmayı insanlara yardım etmeyi." Burcu lafım bitene kadar sessizce beni dinledi. Bitince de hızla boynuma sarıldı.

Vera Hikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin