bakışlarım mavi gökyüzünü süsleyen bayrağa değdi. biz bu vatan için yaşadik bu vatan için şehit olacağız. bu gökyüzünü süsleyen bayrağın rengine renk katacağız. dağları ayak seslerimiz inletir, gökyüzünü şerefli kanımız süsler, adımız düşmani korkut...
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
30.Bölüm: buğlem
MİR YALIM
Anahtarı alıp evden çıkmamla karşı dairenin Kaριςι açıldı. Çilen bana bakıp gülümsedi. Aynı Samimiyetle bende ona gülümsedim.
"Günaydın Mir Yalım abi "
"Günaydın Çilen, ne yapıyorsun, nasılsın?"
"Çok şükür iyiyim abi derslerle ilgileniyorum siz ?"
"Bende iyiyim işler güçler işte, senin dersler nasıl sınava az kaldı."
"İyi ama yapamayacağım diye korkuyorum
"Düşünme böyle çalışıyorsan yaparsın "ayak üstü onunla sohbet ettik. Halil gelince ikisi gitti. Bende bir süre karşı dairenin kapısına baktım, onu özlemiştim ama hastaydı uyuyordur büyük bir ihtimal boşu boşuna uyandırmayayım. Aşağıya inip marketten birkaç şey alıp bizim parka geçip oturdum.
"Oo Mir Yalım" arkamdan gelen sesle içim ürperdi. Sesi çok tanıdıktı.
"Beni duymamazlıktan mı geliyorsun?" Kafamı çevirdiğimde tahmin ettiğim kişi karşımda duruyordu.
"Buğlem?"
"Unutmamişsin"
"Ne işin var burda"
"Eşim buraya geldi birkaç gün kalıp gideceğiz" karşıdan deniz geliyordu.
"Ne güzel "
"Hala kırgın mısın bana "yanıma çömelmişti.
"Artık umrumda değilsin buğlem bir zamanlar acitiyordu ama bitti gitti zerre umrumda değilsin."
"Gözlerin öyle demiyor ama
"Gözlerim nefretle bakardı şimdi boş bakıyor buğlem senin gibi birine nefret ve kin bile duyulmaz "buğlem bana daha da yaklaştı
Gözüm bizim apartmana döndü. Vera bize bakıyordu eli yumruk halindeydi."
"Hala aynısını buğlem insan biraz değişir." Yanından kalkınca onda kalktı ve kolumu tuttu"
"Seni kırdım biliyorum"
"Beni kırmıştın artık hiçbir şey umrumda değil ben artık eski ben değilim." Kolumu çekip Vera'ya ilerledim. Buğlem arkamdan geliyordu.
