Don't Pick Up Boyfriends From the Trash Bin (BL)

8

Dahi Topçunun Karşı Saldırı Rekoru - 8

Uyku haplarının etkisi altında Chi Xiaochi uykuya daldı. Rüyasında buraya gelmeden önce olan bir şeyi gördü.

Kendisi bir aktördü ve oldukça iyi işler yapıyordu. Yirmi altı yaşına bastığı yıl, iki uluslararası Rekabetçi Uzun Metraj Film Festivali ödülü, bir En İyi Erkek Oyuncu ve bir En İyi Yardımcı Erkek Oyuncu ödülü ve yerli filmler için üç altın ödül kazanmıştı. Daha 25 yaşına gelmeden bir oyunculuk tanrısı olarak görülmeye başlanmıştı.

Ancak, eğlence çevresi sonuçta bir çevreden ibaretti.

Çemberin önde gelen görüntü yönetmenlerinden Ling Nanguo, Chi Xiaochi'nin oyunculuk kariyerinin başarısında büyük rol oynamıştı ve ünlü senarist Sun Guangren yani Yaşlı Sun'ın iyi bir arkadaşıydı.

Ling Nanguo'nun tanıdığının yeğeni bir tiyatro oyunu sahnelemek istiyordu ve böylece dolambaçlı bir yolla Chi Xiaochi'yi başrolde oynaması için buldu.

Chi Xiaochi üç nedenden dolayı kabul etti. Birincisi, Yaşlı Sun'a sevgisinin karşılığını ödemek, ikincisi, oyun kendi memleketinde sahnelenecekti ve üçüncüsü de, boş zamanı vardı.

Tiyatroya vardığında, Chi Xiaochi güneş gözlüklerini çıkardı, "Bu tiyatro çok eski, çok harap." dedi.

Chi Xiaochi'nin bu ağzı ona hiç sıkıntı getirmemişti. Chi Xiaochi'nin durumun izin verip vermediğine bakmaksızın her fikrini dile getirme eğiliminden uzun zamandır vazgeçmiş olan menajeri bir an için titredi ve Chi Xiaochi'nin durumu ustaca geçiştirmesine yardımcı oldu, "Eski ve bunun için daha güçlü, eski ve bunun için daha sağlam."

Eski olduğu açıktı, çünkü burası bölgedeki en eski tiyatroydu. Hem tiyatro hem de sinema olarak hizmet veriyordu. Hatta Chi Xiaochi'nin babası gençken annesini sinemaya götürmek için buraya getirmişti.

Gerçekten güçlü ve sağlam olup olmadığı konusunda en çok Chi Xiaochi'nin söz sahibi olması gerekirdi.

Resmi bir gösteri sırasında, Chi Xiaochi'nin bir avize tarafından başka bir dünyaya fırlatılmasına bu eski tiyatro neden olmuştu.

Chi Xiaochi rüyasından uyandı.

Az önce rüyasında, avize tarafından vurulduğu an sonsuz derecede uzamıştı.

Paramparça olmuş kristal avizenin enkazında yatan Chi Xiaochi kendini ezilmiş bir kutu meşrubat gibi hissediyordu. Tepeden tırnağa kan içindeydi ve hızla yavaşlayan kalbinin ritmiyle her yere fışkırıyordu.

Neyse ki bu sadece bir rüyaydı, bu yüzden acı yoktu.

Tiyatrodaki seyirciler, gösteri için bilet aldıklarında muhtemelen böylesine nadir bir gösteri görmeyi hiç beklemiyorlardı. Birbiri ardına koltuklarından kalktılar, bazıları taburelerin üzerine çıktı ve olayı kaydetmek için telefonlarını çıkardılar.

Chi Xiaochi yerde yatarken şöyle düşündü, 'Hepiniz fotoğraf çekerek eğleniyorsunuz, ben öldükten sonra resimlerinize yerleşeceğim ve gece yarısı dışarı çıkıp sizinle hayat hakkında sohbet edeceğim. Eğer sizi ölümüne korkutmayı başaramazsam, bu benim kaybım olur.'

Orada yatarken, artık hissedemediği boynunu büktü.

Eski tiyatronun düzeniyle ilgili birçok sorun vardı. Birkaç destek sütunu, arkalarında oturan seyircilerin görüşünü engelliyor, sahneyi net bir şekilde görebilmek için boyunlarını uzatmalarına neden oluyordu. Bu nedenle, sütunların arkasındaki koltukların fiyatı diğer tüm koltuklardan çok daha ucuzdu.