Revencher (ACTION) ✔

Chapter XXIX -A (editing)

"Agent Zembrano, may tawag ka sa line 6. Girlfriend mo raw," bungad sa kaniya ng kasamahan sa trabaho na nakatoka sa complain and information desk. Paakyat na sana si Caleb sa office ni Montaro dahil nga sa pinapa-follow up nito tungkol sa kanilang special assignment.

Pero hindi naman iyon talaga ang ikinagulat ng binata, dahil sa pagkakaalam niya wala naman siyang girlfriend. Lumapit siya sa kasamahan dala na rin ng pagtataka, "Girlfriend? Sino?"

"Rina daw ang pangalan niya." Mas lalong nanlaki ang mga mata ni Zembrano dahil sa pangalang kaniyang narinig, "Rina!?"

"Bakit brad may iba ka pa bang girlfriend bukod sa Rina na iyan? Ikaw ha, hindi ka man lang nagsasabi may chicks ka na pala. Mukhang nagagaya ka na rin sa tropa, ayos iyan. Hayaan mo kapag need mo pa ng isa, may pangreserba pa naman ako diyan e he he," ngumisi pa ito at tinapik-tapik ang balikat ni Caleb.

Inihampas naman ni Caleb ang hawak ng folder sa lalaki, "Loko! Sige ako na bahala, salamat brad"

Agad niyang tinungo ang naka-hold na call di umano ni Rina, "Hello? Rina?" pangungumpirma pa niya.

Subalit nahalata agad ni Caleb na kabado ang nasa kabilang linya dahil sa garatal na boses nito, "Ca--Caleb... Ang kapatid mo, si Yllana--"

(...)

Nabitawan ni Caleb ang phone nang marinig ang masamang balita, dali-dali niyang tinungo ang parking lot. Habang nasa hallway ay nakasalubong pa niya si Arthuro, "Oh Pre ano, naibigay mo na ba kay Chief?" tanong nito sa kaniya. Subalit sa halip na sagutin ay ibinigay na lang ni Caleb dito ang hawak na folder, at walang sabi-sabi na umalis sa lugar. Napakamot tuloy sa ulo si Arthuro habang minamasdan siya palayo, "Problema niyon?"

***

Samantala...

Pinuntahan ni Caleb ang lugar kung saan silang magkikita ni Czarina, sa lupain mismo ng mga Javier. Makulimlim pa ang lugar na tila nagbabadya ang paparating na ulan. Natanaw niya agad ang dalaga, paroo't parito ito at halos hindi mapakali, pagkakita sa kaniya ay patakbong lumapit ito at agad siyang niyakap.

Mahigpit, tila naghahanap ng mapagkukuhaan ng lakas. Ilang segundo pa ang lumipas bago niya inalis ang pagkakayakap nito sa kaniya. "Czarina, sabihin mo. Anong nangyare sa kapatid ko? Sino ba sila? Bakit nila kinuha si Yllana?"

Puno naman ng pagkabalisa ang mukha ni Czarina. "Caleb, alam na nilang buhay ako. They know who is Yllana in my life. And I am sure they took her just because of me! It was all my fault," paliwanag niya.

Halata kay Caleb ang kalituhan at kabado rin naman siya sa mga maaring mangyayare, "Sinong sila?"

"Sila ang sindikatong nasa likod ng pamamaslang sa buo kong angkan Caleb."

"Ibig sabihin, kilala mo na ang mga nasa likod sa pag-massacre sa pamilya mo, and yet hindi ka lumalabas as a witness stand o kahit man lang sabihin sa akin ang nalalaman mo para sana natulungan kita!"

"Hindi na mahalaga kung may alam man ako o wala! Caleb, ang kapatid mo. Posibleng hawak nila si Yllana!" Bakas sa mukha ni Czarina ang matinding pangamba para sa itinuturing na niyang kapatid.

"Kung gayo'y kailangan natin ang tulong ng mga pulisya--"

"No Caleb! Hindi pa pwedeng mangealam ang mga pulis sa laban ko."

Sobrang ikinabahala ni Caleb ang mga nasabi ni Czarina, "Naririnig mo ba ang mga sinasabi mo ha Czarina? Kung ang sindikatong tinutukoy mo ay ang sindikatong binabantayan namin, sigurado akong delikado sila, tuso at hindi patas lumaban. At ikaw? Ano ba sa tingin mo ang panama mo sa kanila? Alam naman natin na wala ka pang kayang patuna--"