Chapter 20

696 77 0
                                    


Chapter 20

ကျိယွီရှောင်  ထိုတစ်ခဏတွင် လင်းဖေးကို နားမလည်နိုင်ခဲ့ပေ။ သူ လင်းလော့ချင်းတွင် ကလေးရှိကြောင်း သိထားသော်လည်း သူ ယင်းကို အာရုံမထားခဲ့ပေ။ သူ ကျိလဲ့ယွီ၏ကြီးထွားမှုကို မွေးဖွားချိန်မှစ၍ ယခုလက်ရှိအချိန်ထိ ဘေးမှ တောက်လျှောက် စောင့်ကြည့်နေခဲ့သည့် အတွက် ကလေးများနှင့် ဆက်ဆံရခြင်းက အခြားယောကျာ်းများအတွက် ခက်ခဲလောက်သော်ငြားလည်း သူ့အတွက်မူ အလွန် ရိုးရှင်းလွယ်ကူလေသည်။

သို့သော် လင်းဖေးက သူ ယခင်က တွေ့ဆုံခဲ့သည့် ကလေးများနှင့် သိသိသာသာ ကွာခြားလေသည်။ လင်းဖေး၌ သူ့၏ကိုယ်ပိုင်အကာအကွယ်အလွှာရှိပြီး သူ့ကိုယ်သူ တိတ်တဆိတ် ကာကွယ်ထားလေသည်။

သူက အရွယ်နှင့်မလိုက်အောင် ထက်မြက်ပြီး ဉာဏ်ကောင်းသည့်ကလေးဖြစ်လေသည်။

ကျိယွီရှောင် ပြုံးလိုက်ပြီး လင်းလော့ချင်းဘက် အာရုံပြန်စိုက်လိုက်သည်။

“သွားရအောင်...ငါမင်းကို ငါ့အိပ်ခန်းဆီ ခေါ်သွားပေးမယ်..."

လင်းလော့ချင်း : "!!!"

ဖာ့ခ်....တကယ်ကြီး သူ့အိပ်ခန်းလား...

သူ အိမ်ပြောင်းလိုက်လျှင် ကျိယွီရှောင်နှင့် တစ်ခန်းထဲ နေရမည်ဟု ကြိုတွေးခဲ့သော်လည်း ယခု ယင်းက တကယ်ကြီးဖြစ်လာလေသည်။

လင်းလော့ချင်း ထူးထူးခြားခြား အနည်းငယ် ရှက်ရွံ့သွားမိသည်။

သူ အသံတိုးတိုးဖြင့် ပြန်ဖြေလိုက်၏။

“အွန်း...”

ကျိယွီရှောင် တစ်ဖက်လူ ခေါင်းငုံ့ထားသည်ကို သတိထားမိပြီး ကျီစယ်ကာ မေးလိုက်သည်။

“ဘာလို့လဲ...နှစ်‌တွေအများကြီး ကြာပြီး နောက်ဆုံးမှာ မင်းနတ်ဘုရားရဲ့အခန်းကို ခြေချနိုင်ခဲ့ပြီလေ...မင်းမပျော်ဘူးလား...”

လင်းလော့ချင်း :"..."

အရမ်းကောင်းတယ်...သူ ဆက်မရှက်နိုင်တော့ဘူး...ကျိယွီရှောင်ရဲ့အရှက်မရှိတာတွေကိုပဲ ဆက်ကြည့်နေတော့မယ်...

ငါကဗီလိန်ရဲ့ပါးပါးWhere stories live. Discover now