Chapter 16

675 82 0
                                    


Chapter 16



လင်းဖေး စားနေသော်လည်း တစ်ဖက်ခြမ်းမှ အစပ်အိုးကို စပ်စုစွာကြည့်နေပြီး မဝံ့မရဲဖြင့် အစားအစာအချို့ကို ပန်းကန်လုံးထဲ ယူထည့်လိုက်သည်။

“ဂရုစိုက်...."

လင်းလော့ချင်း သူ့ကိုသတိပေးလိုက်သည်။

“ ကျွန်တော် မကြောက်ပါဘူး..."

လင်းဖေး ယင်းကို နှမ်းဆီထဲ တို့နေစဉ် သူ့နှုတ်ခမ်းထောင့်ကလည်း မြှင့်တက်လာ‌လေသည်။

လင်းလော့ချင်းက လင်းဖေး အလွန်ချစ်စရာကောင်းနေသည့်အတွက် ၎င်းကို ခွင့်ပြုထားလိုက်သည်။

သူတို့ စားသောက်ပြီးသည်နှင့် ပစ္စည်းများကို ထုပ်ပိုးလိုက်လေသည်။

လင်းဖေး၏အထုပ်အပိုးက သိပ်မများပေ။ သူက သူ့အမေအိမ်မှ လင်းလော့ချင်းအိမ်သို့ ပြောင်းရွှေ့ခဲ့ပြီး ယခု တခြားလူအိမ်သို့ ထပ်ပြောင်းရွှေ့ရသည့်အခါ သူ့၏ခရီး‌ဆောင်သေတ္တာ‌ငယ်နှင့် ကျောပိုးအိတ်သာ ထုပ်ပိုးလိုက်ရသည်။

လင်းလော့ချင်း၏အထုပ်အပိုးများကလည်း ထို့နည်းတူပင်ဖြစ်၏။ သူနှင့် မူလပိုင်ရှင်၏ပစ္စည်းများအပေါ်ထားသည့် စိတ်ခံစားချက်ကသဘာ၀အားဖြင့် မတူညီပေ။ သူက အ၀တ်အစားအချို့နှင့် အသစ်၀ယ်ခဲ့သည့် အသုံး‌အဆောင်များကိုသာ ထုပ်ပိုးခဲ့လေသည်။

သူ အထုပ်အပိုးထည့်နေစဉ် ပြတင်းပေါက်အပြင်ဘက်မှ မိုးခြိမ်းသံကို ကြားလိုက်ရသည်။ မိုးမတိတ်သေးပေ။ လင်းလော့ချင်း ပြတင်းပေါက်အပြင်ဘက်သို့ လှည့်ကြည့်လိုက်သည်။

'မနက်ဖြန် မိုးတိတ်ပါမလား...'

.......

တစ်ဖက်တွင် ကျိယွီရှောင်က ကျိလဲ့ယွီ၏အိမ်စာများကို စစ်ဆေးပြီး၍ သူ့အိပ်ခန်းထဲပြန်စဉ် မိုးခြိမ်းသံကို ကြားလိုက်ရလေသည်။

ယင်းအသံက သူ့ကို ၀မ်းနည်းစေသည်။

သူ့ခေါင်းကနာကျင်လာပြီး စိတ်ကလည်း လှုပ်ရှားလာလေသည်။

ကျိယွီရှောင် ဤအချိန်က အိပ်ချိန်ဆိုသည်ကို သိသော်လည်း သူ နောက်ဆုံးအိပ်ခဲ့သည်က နာရီငါးဆယ်လောက် ကြာပြီဖြစ်သည်။ သူ့ခန္ဓာကိုယ်က အိပ်ရန်နှင့်အနားယူရန် အချက်ပေးနေသော်လည်း သူ မအိပ်နိုင်ချေ။

ငါကဗီလိန်ရဲ့ပါးပါးOù les histoires vivent. Découvrez maintenant