ငါကဗီလိန်ရဲ့ပါးပါး

Chapter 33

Chapter 33

လင်းလော့ချင်းက အဝတ်လဲပြီးနောက် ထွက်လာသည်။ သူက ကလေးနှစ်ဦးကို ကြည့်ကာ ရေရွတ်လိုက်၏။

“ဝိုး … ဒီမင်းသားလေးတွေက ဘယ်ကလာတာပါလိမ့် … ”

လင်းဖေးက လင်းလော့ချင်း၏ အပြောအဆိုများနှင့်ကျင့်သားရနေပြီဖြစ်ရာ တည်တည်ငြိမ်ငြိမ်နှင့် ရှိနေသည်။

ကျိလဲ့ယွီကမူ ပျော်ရွှင်စွာ ရယ်လိုက်၏။ “ရှုရှုလည်း ကြည့်ကောင်းနေတယ် … မင်းသားကြီးနဲ့တူတယ် … ”

လင်းလော့ချင်းက သူ၏ ချစ်စဖွယ်မျက်နှာလေးကို ကြည့်ရင်း ခေါင်းလေးကို ပုတ်ပေးလိုက်သည်။ “ရှောင်ယွီက လိမ္မာလိုက်တာ ...”

ကျိလဲ့ယွီက ကျိယွီရှောင်ကို မတွေ့သဖြင့် မေးလိုက်သည်။ “ပါပါးရော … ”

“သူအဝတ်လဲခန်းမှာပဲ ရှိသေးတယ် … ”

လင်းလော့ချင်းက နောက်လှည့်ကြည့်လိုက်သည်။ ကျိယွီရှောင် ယခုထက်ထိ အဝတ်လဲခန်းမှ ထွက်မလာသေးချေ။

သူက အဝတ်လဲရာ၌ တစ်ဖက်လူအား ကူညီချင်ခဲ့သော်လည်း ကျိယွီရှောင်ကမူ ခွင့်မပြုခဲ့။

ယနေ့ထိတိုင် ကျိယွီရှောင်က လင်းလော့ချင်းအား ခန္ဓာကိုယ်အောက်ပိုင်းကို မြင်ခွင့်မပေးခဲ့ချေ။

သူက အလွန်အရှက်ကြီးလှ၏။

ကျိယွီရှောင် အဝတ်လဲခန်းမှ ထွက်လာသည်အထိ သူတို့သုံးဦး စောင့်နေခဲ့ကြသည်။ ကျိယွီရှောင်က အလွန်ဈေးကြီးပုံပေါ်သည့် နဂါးပုံဖော်ထားသော အနက်ရောင်ဝတ်စုံကို ဝတ်ထားသည်။ လင်းလော့ချင်းက သူတို့အားလုံး၏ ဝတ်စုံများကို ကြည့်ကာ ရယ်လိုက်သည်။ “အားလုံး အနက်ရောင်တွေချည်း ဝတ်ထားတာပဲ ...”

သူက ကျိယွီရှောင်ကို တွန်းလိုက်သည်။ ထိုစဉ် ကျိလဲ့ယွီက ရှေ့ထွက်လာ၏။ “ပါပါး … သား ကြည့်ကောင်းလား … ”

“အင်း … ကြည့်ကောင်းတယ် … ” ကျိယွီရှောင်က တွန့်ဆုတ်ခြင်းမရှိပဲ ဖြေလိုက်သည်။ “ရှောင်ယွီက ကြည့်လို့အကောင်းဆုံးပဲ … ”