Yağmur damlalarının ıslattığı saçlarına takıldı gözlerim uzun uzun izledim her detayını , sahiden onu sevebilir miydim ?
Zifiri harelerine dokundu yeşil gözlerim , kalbim bana ihanet edercesine hızlandı .
Dolgun dudakları aralandı ve yavaşça fısıl...
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
Öfke ... Bedenimde haddinden fazla birikmiş öfke vardı . Saat gecenin kaçıydı , kaç saatir burada sinirimi atmaya çalışıyordum bilmiyordum . Bildiğim tek şey bedenimde biriken ve aklımı meşgul eden sebebinbenidelirtmiş olmasıydı .
Boks torbasına yumruklarımı geçirirken , beynimi yiyip bitiren düşünceler daha da sert yumruklar atmama neden oluyordu . Az önce boks torbasının birisi patlamıştı . Ama tek patlayan o değildi , şuanda patlamaya hazır bir bomba gibiydim .
Kimdi lan o puşt , benim kadınıma çiçek göndermeye cesaret eden o it kimdi ?
Bir yumruk daha attım. Bir yumruk daha , ve daha...
Bir de nota çok az kaldı yazmıştı . Neye az kalmıştı? Hatırladıklarımla boks torbasına vurmaya devam ettim . Bulacaktım o şerefsizi ve bir güzel onu gebertecektim .
Bedenim kan ter içinde kalmıştı . Nefeslerim hızlıydı . Dişlerim birbirine bastırılmaktan sızlamaya başlamıştı .
"Karan ?"
Tüm bu aklımdaki hengamenin içinde , kadifeden çalınmış o zarif ses hareketlerimin durmasına yetmişti . Sert bir soluk vererek ona döndüm . Yumuşak tutmaya çalıştığım sesimle konuştum. "Meleğim ?"
Adımlarını bana doğru atarak yanıma geldi . Öldüğüm o güzel yeşilleri gözlerimle buluştu . İçime nefes diye çektiğimgüzelkıpkırmızı dudakları aralandı. "İyi misin , sakinleştin mi biraz?"
Sorgu dolu gözlerle bana bakıyorken , gözlerimikarşımdaki melekten ayırabilmem mümkün değildi . Ona yalan söylemeyerek konuştum . "Sakinleşmeye çalışıyorumgüzelim."
Yeşilleri gözümün önüne gelen saçımda takılı kaldı. Zarif parmakları dağılmış saçımı yavaşça düzeltti . Parmakları bu defa yanağımda tüy gibi yumuşak hareketlerle gezindi . Bu dokunuşları her zaman olduğu gibi beni mutlu etsede "Terliğim yavrum " diye konuştum.
Zarif omuzlarını umursamaz bir ifadeyle silkti. "Olsun ."
Gözleri boks eldivenlerine takılınca , aklına bir şey gelmiş gibi aniden kaşlarını çattı . Ellerini boks eldivenine atarak ellerimden çıkarıp odanın bir köşesine fırlattı . Daha sonra sinirle konuştu. "Karan şu ellerinin haline bak . Zaten yaralıydı ellerin , şimdi daha kötü olmuş. "
