jeonleix:
yoongi
nerdesin amkminyoon:
ne var lanjeonleix:
seuldeyim bi gunlukminyoon:
vay
hosgeldin
hayırdırjeonleix:
bogumu sikip gidecemminyoon:
olum
sokma basını belaya amkjeonleix:
belaya sokmuyorum amk
konusacam ters yaparsa yaparizminyoon:
tamam neresindesin
motorla geleyim
taehyungun haberi var mıjeonleix:
havalimanındayım simdi indim
haberi de yok
gormesin beni bogumla konusup gidicemminyoon:
nerde kalcanjeonleix:
soruya bakminyoon:
bi sor amın feryadı
de ki müsait misin
napıyosun
maçın var mıjeonleix:
yoongi sikicem seni gotum donuyor hadi amk
gel sen sorariz hadi gelminyoon:
taam 15 dkjeonleix:
taam
(👍🏻)Telefonu bırakıp ellerimi cebime koydum. Hava o kadar soğuktu ki, Busan'da ceketle gezerken burada montla geziyordum. Gördüğüm banka ilerleyip sırt çantamı yanıma koyduktan sonra cebimden sigara çıkarıp yaktım hemen.
Harbiden götüm donuyordu.
Babamdan buraya gelebilmek için izin almamıştım. Evden arkadaşımda kalmaya gidiyorum diye çıkmıştım, soru yağmuruna tutsa da siklemeyip havalimanına gelmiştim. Yarın akşam dönecektim, Yoongi'yi de çok rahatsız edemezdim. Okuldaki şu mevzu ve Bogum fazlasıyla canımı sıkmıştı.
Zamanında Taehyung'dan hoşlandığı yetmiyormuş gibi birde aklına girip aramızı bozmaya çalışmıştı. Tabii ben o zamanlar Taehyung'u ne kadar uyarsam da asla beni iplemiyordu. Ya ne alaka aşkım bir şey yapmıyor ki deyip duruyordu, tilt oluyordum.
Gördük bir şey yapmadığını. Disiplini var diye dalamıyordu çocuğa, iş başa düşüyordu. Gerçi Taehyung kendini korumasını da bilmiyordu. Zamanında onu sürekli ben korurdum.
Gelen bildirim sesiyle telefonu cebimden çıkarıp kimin yazdığına baktım. Taehyung yazmıştı.
vantekim:
nasılsınjeonleix:
iyi
senvantekim:
iyiyim bende
sinirli misin hala banajeonleix:
yokvantekim:
emin miyizjeonleix:
sinir olsam sinirliyim derim dimi taehyung
neyi zorluyorsunvantekim:
doğru
kusura bakmajeonleix:
tamam
neyse
napiyorsunvantekim:
dersteyim
seni özledim