Twisted Affection (Completed)

TWO

Pasimple kong kinapa ang higaan upang mayakap man lang si Professor Zaiden ngunit wala man lang akong nakapa. Wala na pala akong katabi.

When I opened my eyes, the first thing I saw was the professor's handsome face. I smiled because my morning was wonderful. I was not sure if it was still morning, though, because the sun had already risen when we finished.

His legs spread slightly, and his back leaned against the chair, half naked. Magulo ang maitim nitong buhok habang nag iisip. Mukhang hindi niya pa alam na gising ako.

"Good morning, Prof." Malawak na ngiti kong pagbati. He blinked, then turned to face me. His brow furrowed, and he sighed deeply.

"This is the last time we will be alone, Laurene. I will forget everything we did. You know we can't tell anyone about this." His voice was deep and cold. Nawala ang ngiti ko sa sinabi niya.

I was overwhelmed by the pain. I expected this, but I can not help but be hurt and disappointed. Ngunit hindi ako nagpahalata dahil unang una ay plano ko 'to at pagkatapos naming maghiwalay ngayon ay masisira na ang kasal niya sa babaeng 'yon. If I see them together again, I will send the video of us having sex. Kahit magalit siya sa akin ay okay lang, basta huwag siyang magpakasal kahit na kanino.

I sat up properly on the bed and pulled the blanket to cover my chest. "I can't promise you that, Professor. We still meet each other in University. Gusto mo bang pumasok ako palagi sa opisina mo?" I teased, trying to lighten the mood.

His cold stare didn't waver as he stood up. "Stop it. Do you know what the consequences are if you are always near me? We could both be expelled. "Especially you, because you are still a student."

I pouted and ignored his warning. "I won't do anything if you leave your fiancée, Professor."

Blanko lamang ang tingin nito sa akin at mukhang hinuhusgahan na niya ako. Hindi ko nalang siya tiningnan nang matagal at tumayo na ng walang saplot.

"Fuck, don't wander around naked!" He spoke loudly. Ngumisi lang ako at nakapamewang pang humarap sa kaniya. Hindi ito halos makatingin sa akin.

"Alam kong hanap-hanapin mo rin ako, Professor. I can make you enjoy your life as a man. I can give you pleasure whatever and whenever you want. Just call me and I'll be there." Hagikhik ko at kinuha ang roba at pumasok sa shower room. Kumembot kembot pa ako upang ipakita ang puwet ko.

Hindi talaga ako sure sa sinabi ko kanina na hanapin niya ako pero hindi na siya lugi sa akin. Mas bata ako kaysa sa fiance niya. Kung pagbabasehan sa edad ay bagay sila dahil nasa 30 na rin kasi si Professor Zaiden pero kung pinakasalan niya lang ang babaeng 'yon dahil gusto na niyang mag settle, p'wes guguluhin ko sila hanggang sa magiging akin si Professor Zaiden. Akin lang siya at wala ng babaeng aangkin sa kaniya kung hindi ako lang.

WALA na si Professor Zaiden pagkatapos kong maligo. Mukhang iniwan niya talaga ako dahil wala na akong ang gamit niya sa kwarto. Kahit pasarap ako kagabi ay hindi ko talaga nakalimutan ang pakay ko. Mabuti nalang at hindi niya nakita ang remote na itinago ko lang sa higaan.

Kinuha ko ang maliit na camera na nilagay ko lang sa pader na sapat lang na makuha kung ano ang mangyayari sa loob ng kwarto. May pinindot lang ako at nasa cellphone ko na ang video. Nang pinindot ko ang play ay napatakip lang ako ng bibig upang mapigilan ang pagtawa ko. Ang ingay ko pala kagabi, halatang sarap na sarap.

Nagbihis na ako ng simpleng damit at sinuot ang salamin ko. Ayoko ng suotin ang contact lenses ko dahil masyado ng mahirap. First time kong magsuot ng ganoon kaya kung maari, ayoko na talagang subukan ulit.

Nang makalabas ako ng hotel ay mag-gagabi na pala. Ang haba pala talaga ng tulog ko kanina. Okay lang, worth it naman rin kahit na mukha akong binugbog dahil sa sakit ng katawan ko ngayon. Ipapahinga ko nalang 'to ng ilang araw.