Twisted Affection (Completed)

TWENTY-THREE

WARNING : R-18

Pinabalik sina Dalcy at Jazz sa classroom dahil may klase pa kami sa isang subject namin. Ako naman ay naiwan sa clinic. Cut lang naman talaga ang nangyari sa noo ko at hindi na rin masyadong masakit. Bumukas ang pintuan at niluwa roon si Alvey.

"Hi, Laurenestine. Okay ka na?"

Umupo ako ng maayos at nginitian siya. "Okay na, cut lang naman. Bakit nandito ka? Wala kayong klase?"

"Mamaya pa. Dinaanan lang kita rito." Umupo siya sa bakanteng upuan at inusog palapit sa akin.

"Siguro may sasabihin ka." Saad ko. Kilala ko na si Alvey, kapag ako gusto niyang kausapin lalo na at may klase siya, lahat iyan tungkol kay Jazz. Masyado siyang in love sa kaibigan ko. Jazz is pretty, mabait at makwela, hindi lang rin naman si Alvey ang magkakagusto niya sa kaniya, may mga classmate nga kaming crush siya pero kahit ganoon si Jazz, she's not an easy to get girl.

Kumamot siya sa ulo. "Oo, ano kasi.. mukhang hindi ako pinansin ni Jazz kanina." sabay hinga niya pa ng malalim.

Tama nga ako. Ngumiti lang ako. "At bakit naman? Hindi ba at inawat mo siya kanina?" tanong ko pa.

Huminga siya ng malalim. "N-nagalit kasi ako kanina. Nagselos kasi ako. Hays, kasalanan ko talaga." Nanghihinayang niya pang saad. Halata talagang disappointed siya sa nangyari sa kanila.

Tumawa lang ako. "Selos? Hindi ka pa nga nanliligaw sa kaniya hahaha!" Biro ko na may halong katotohanan. Kahit rin naman ako ay nagseselos kung may gusto ako talaga sa isang tao.

He scratched the back of his head and gave a sheepish smile. "Yeah, I know. It's silly, right? But I can't help it."

I couldn't help but laugh again at his confession. "If you like her, you should tell her. Jealousy won't get you anywhere if she doesn't even know how you feel."

He looked at me with his serious expression. "Sa tingin mo?"

I nodded. "Oo naman! It's better to know and maybe get hurt than to keep wondering 'what if', right?"

He sighed, leaning back in his chair. "Maybe you're right. I'll think about it."

"Good," I said, giving him a reassuring smile. "And don't worry about the cut on my forehead. It's not that bad."

He chuckled, rubbing the back of his neck. "Yeah, I guess it's just a small battle scar, huh?"

We both laughed, and for a moment, everything felt normal again.

Bumukas ulit ang pinto at bumungad ang mukha ni Zairon. Diretso lang siya sa kung saan ako nakaupo at parang hindi niya napansin si Alvey. Umupo siya sa tabi ko sa higaan at bigla niya akong hinalikan sa labi.

"Are you hungry?" Tanong niya, pero hindi ko pinansin ang tanong niya dahil mas nagulat ako sa ginawa niya. Did he just kiss me while Alvey is here?!

Nanlalaki ang aking mga mata na agad kong ibinaling ang tingin kay Alvey. Pati siya ay parang hindi makapaniwala sa kanyang nakita.

"A-ah, Laurene. L-labas muna ako." Bigla niyang sinabi, pagkatapos ng ilang sandaling katahimikan. Agad siyang tumayo sa upuan at parang naiilang na sa nangyari.

"T-teka, Alvey.. ano kasi-"

Ngumiti lang siya sa akin. "Don't worry, I won't tell anyone." Pagputol niya sa sasabihin ko pero hindi pa rin ako mapakali. Naisapo ko nalang ang kamay ko sa aking noo.

Pagkalabas palang ni Alvey ay tinampal ko si Zairon sa braso. "Ano ba, Zairon. Pinapahamak mo lang ako eh!" Hindi ko na mapigilan ang inis ko. Ano nalang maiisip ni Alvey kanina na nilandi ko ang instructor namin? Shit!