Twisted Affection (Completed)

TWENTY

Warning: /R-18

The same night, he told me that he will grab some clothes for me to wear. Pinunit niya kasi ang damit ko kaya ay hubut hubad akong nakaupo sa higaan at hinihintay siya. We just did it one round at hindi na nasundan pa dahil gusto niyang umalis na kami sa Mansiyon.

I asked him if the drug was still there and he said yes but he's better than earlier. Hindi na siya nahihilo at nakakaya na niyang tumayo. The drugs lasted for 3-6 hours but the drugs remained in the body for days. We lasted for less hour at alam kong hindi agad huhupa ang libog sa katawan niya.

He returned with a bundle of clothes in his arms. He set them down on the bed, then turned to look at me with a soft smile.

"Here, try these on," he said, handing me a simple shirt and a skirt? "They should fit you well."

Tumango ako at sinimulang isuot ang ibinigay niyang damit. Habang nagbibihis, hindi ko maiwasang mag-isip. Ano ang susunod na mangyayari? Saan kami pupunta?

Nang natapos akong magbihis, tinignan niya ako at ngumiti. "You're done?"

Sumagot ako ng isang matatag na "Oo." Kahit hindi ko alam kung saan kami pupunta, alam kong kailangan kong sumama sa kanya.

Hawak niya ang aking kamay at dahan-dahang lumabas kami sa kuwarto. Ang tanging nasa isip ko sa mga sandaling iyon ay ang hindi alam kung anong mangyayari sa amin sa susunod na mga oras. Hindi rin pwedeng ihatid niya ako dahil baka makita niya ang kambal. Alam kong sinabi na niyang ayaw magpakasal kung sakali pero ang gusto ko ring malaman kung totoo ba ang sinabi ni Zaiden sa akin na kukunin niya ang bata dahil iyon pa rin ang nasa isip ko kahit may maramdaman ako sa kaniya.

Nahihirapan ako pero kailangan kong ituloy ang plano ko. If ever that Zaiden's words were true, I will leave Zairon. I know I'm being a selfish pero natatakot akong makuha sa akin ang mga anak ko. Kahit gusto kong maniwala sa sinasabi ni Zairon at kahit ramdam ko ang senseridad niya, lamang pa rin ang takot ko.

Hindi kami dumaan sa garden at dumiretso kami sa likod ng Mansiyon. Mahigpit ang hawak niya sa kamay ko at doon lang ako nakatingin. Bago pa kami makalabas ng gate ay nagsalita na ako.

"Kailangan ko yatang magpaalam sa mga kaibigan ko." Huminto siya at bumaling sa akin.

"In person?"

Umiling ako. "Hindi, sa social media nalang. Baka kasi makalimutan ko."

"Okay, you can message them inside the car." He pulled me again and reach his car outside. Binuksan niya ang pinto sa harap at pinasakay niya muna ako at saka lumiko siya pa driver seat.

"Saan tayo pupunta?" I asked while searching for my phone in my bag.

"My house." Tipid niyang sagot.

Napatigil ako at tiningnan siya. Nakita ko siyang napapikit. "Nahihilo ka pa rin ba?"

Naimulat niya ang kaniyang mata at bumaling sa akin. "Yes, but I'm still horny." straightforward niyang sagot na hindi ko halos ma proseso.

"H-hoy, ang bibig mo." Namumula kong saway sa kaniya.

I flinched when I felt his hand caressing my legs. Parang nakaramdam ako ng kuryente sa paghaplos niya.

"But I am," namumungay na ang mata niyang nakatingin sa akin at nanlalaki na lamang ang mata ko nang binaba niya ang kaniyang zipper at tumambad sa akin at maugat at umiigting niyang pagkalalaki.

Bakit pa ba ako mababaguhan, Syempre may drugs katawan niya at active talaga siya ng ilang oras except nalang kung makatulugan niya.

Hinahaplos niya pa rin ang legs ko hanggang sa umabot ang kaniyang palad sa aking singit. Napalunok ako pero hindi ako gumalaw.