Twisted Affection (Completed)

FORTY - EIGHT

Agad dumalo si Zairon palapit at chineck ang lolo niya. May kagamitan rin sila sa Mansyon. Bumaling lamang si Jiesell sa nangyayari pero parang wala siyang pakialam at naglakad na lang kasama ang mga police. Does she really not care about her father?

"Someone call an ambulance, quick!" He shouted. Napatingin rin ako dahil sa sigaw niya. Mabilis nakatakbo ang mga taong naroroon. Other members of their family silently cried and the others noticed how worried they were.

Zaen ran to Zairon and she's really scared and worried at the same time. "Grandpa, hang in there! Help is on the way." She whispered to her grandpa but I noticed how she trembled although she really tried her best to calm down.

The old man- the Don, was having trouble breathing and looked like he was in a lot of pain. Even though everyone was panicking, he reached out and held Zairon's hand, asking for help without saying any words.

Other than the members of the family, most of the siblings of Zairon were calm and yet I know they're panicking inside, especially Zairon.

He quickly told the mansion's staff to get medical supplies and to call for an ambulance. Bumibilis ang paghinga niya dahil kinakaban na siya pero sinusubukan niyang maging kalmado. Her mother also helped him to assist the Don. Habang tinitingnan ko ang ina nila, pulido at malinis itong gumalaw kahit noong ginagamot niya ako kanina. Kahit hindi ako propesyonal pero masasabi kong experto ito sa larangan ng paggagamot.

Everyone in the room was rushing around. Zairon stayed next to his grandfather, comforting him and trying to help him while they waited for the ambulance to arrive.

Everyone in the room was feeling very serious and scared because of how sick the Don was. Even me who is silently looking at them is nervous. When the ambulance arrived, Zairon went straight at me.

Seryoso ang mukha niyang naglakad patungo sa akin at mabilis niya akong hinalikan sa noo. "Please. Go home now. I will send Zaen and the other girls to accompany you."

He didn't wait for my answer and he went straight to his car with the other siblings and their parents.

Unang hinatid si Eunice sa hospital na nag aagaw buhay rin dahil sa natamong sugat niya kaya mabilis lang rin nakarating ang ambulance para kunin ang Don rito. Balita ko rin na agad babalik si Zachary sa England kasama ang mga taong dumakip kay Jiesell dahil narinig ko si Zaen kausap ang mga pinsan niya habang nasa byahe kami papunta sa bahay.

Busy si Zairon dahil siya ang nag asikaso sa lolo niya kasama pa ang ibang mga magagaling na doctor sa Solstice at kahit gusto kong nandoon lang at samahan siya, hindi ko magawa dahil may sugat rin ako at gusto nila na umuwi muna ako at magpahinga sa parehong gabi.

Sinamaan rin ako ni Zaen at ang dalawang pinsan nilang babae. Ang isa sa pinsan nila ay iyong Lovely ang pangalan na pinagseselosan ko noon. Nahiya na tuloy ako makipag usap sa kaniya kahit na hindi niya naman alam na selos na selos ako noon.

"Finish na!" Zaen said after she took care of my wound. Niligpit niya rin ang emergency kit at nilagay niya ito sa lagayan kung saan niya ito kinuha kanina.

Hindi pa rin ako umiimik dahil iniisip ko si Zairon, ang Don pati na rin si Eunice. Sana okay lang talaga sila.

"Need mo na magpahinga. Don't worry, bibisitahin naman natin sila bukas." Pag e-encourage sa akin ni Zaen pero kahit sinabi niya iyon, ramdam ko pa rin na nag aalala rin siya sa lolo niya.

"Hindi ko lang talaga maiwasang mag alala, Zaen lalo na kay Zairon. Mahirap sa kaniya ang nangyari dahil siya ang close sa lolo niya. Hindi ko maimagine na may mangyari-"

"Walang mangyayari. Malakas si lolo. Kahit 82 na iyon, ang lakas pa rin mambatok no'n kapag narinig niyang kahit sino-sino nalang jinojowa ko." Mahina siyang natawa pagkatapos niyang masabi iyon pero hindi ko magawang makipagsabay sa kaniya dahil naaawa ako.