"Amcanın durumu kötüymüş nişanı mecbur erteleyeceğiz
Duyduğu şeyler genç prensi neşelendirirken, sevindiğini belli etmemek için üstün bir çaba harcamıştı.
"Önemli olan amcamın sağlığı nişan her zaman yapılabilir"
Taehyung annesinin yanından kalkıp odanın çıkışına yöneldi. Den geceden beri işler onun için harika ilerliyordu, bir kaç gün sonra Jolene'in evinde olacak davete katılacaktı, şimdi ise nişanın ertelendiğini öğreniyordu.
'Daha iyi ne olabilir ki?'
Bir kaç oda ötede olan kendi odasına girmeden önce bakışlarını merdivenlere çevirdi "Jungkook'a haber ver dışarı çıkacağız"
Jane bitkin bir şekilde başını sallamış ve zorlukla çıktığı merdivenleri geri inmişti.
Taehyung bütün hazırlıkıarını yaptıktan sonra saraydan çıkmış ve ormanda yürüyüşe çıkmıştı.
Ormanda çok fazla insan olmuyordu bu yüzden pek muhafıza ihtiyaç duymuyordu, zaten kalabalıkdan da hoşlanmazdı.
Taehyung önde giderken Jungkook ve Jane onu arkasından takip esiyordu, "dün iyi iş çıkarmışsın, prens çok mutlu" diyerek konu açtı Jungkook.
"Daha çok başıma bela aldım, Jolene'in evine gitmem gerekecek" Jungkook kızın sızlanmasına karşı kıkırdamıştı "prensle vakit geçirmek o kadar mı kötü?" Jane duyduğuna karşı başını iki yana salladı.
"Aslında prens gayet iyi biri, düşünceli bilgili, ayrıca güzel şeyler yazıyor"
kız bir Süre duraksadığında Jungkook devamının olduğunu bildiği için "Ama?" demişti.
"Jolene'e olan aşkı onu biraz tuhaflaştırıyor, bilirsin işte"
"Aptallaştırıyor mu?"
Kız omuz silkti "ne derler bilirsin, çiçeklerin çöplerden daha iyi olduğunu sinekleri ikna edemezsin"
"O halde ben arı oluyorum" Jungkook hafif bir tebessüm etti "arı' olduğun için sevinme sonuçta ikinizinde yakalanması bir örümcek ağına bakar"
"Örümcek ağlarının olduğu kirli yerlerde gezmediğim için sorun yok"
Jane kendinden emin bir şekilde konuşup Jungkook'un yanından ayrılmış ve otluk alanda -prensin yanında- ilerlemeye başlamıştı.
"Prensim kırallığın arazisinden çıkıyoruz, geri dönsek iyi olur, birazdan akşam olacak"
Prens arkasından gelen Jungkook'u dinlememiş ve yürümeye devam etmişti, bu gün keyfi yerindeydi.
"Size söylüyor duymuyor musunuz?" Jane gülümseyen adama ters ters bakıp gözlerini devirdi, "sağır değilim, cevap vermediysem bir sebebi vardır, çok konuşma" Jane yüzünü ekşitip gözlerini devirdi.
'Aptal şey seni düşünende kabahat zaten, gece karanlıkta kaybolda kimse bula-' Jane daha içindekileri söylemeyi bitiremeden, Taehyung'un ayağı nemli yer nedeniyle kaymı ve ileri doğru savrulmuştu.
Tabi düşerken kızın kolundan tutmayıda ihmal etmemişti.
İkisi birlikte tebeden aşağı yuvarlanmış ve göl kenarına düşmüştü, Jane durduklarını fark ettiğinde ne zaman kapattığını bilmediği gözlerini açmıştı.
Bakışlarını etrafta gezdirip sert olmayan bir yerde olduğunu hissettiğinde hemen doğrulmuştu "üstümden kalkmaya ne dersin? "
Taehyung sızlanarak konuştuğunda Jane adamın üstünde olduğunu fark etmiş ve hemen kendini yana atmıştı.
Prens derin bir nefes alıp oturur hale gelmiş ve yaprakla kaplanmış saçlarını karıştırmıştı.
Jane acıyan ayağını ovalayıp etrafa bakındı, "prensim! İyi misiniz?!" Jungkook'un sesi ormanlık alanda yankılandığında Taehyung üstünü silkeleyerek ayağa kalktı.
"İyiyiz, merak edilecek bir şey yok!"
Adam bakışlarını kıza çevirdiğinde, onun hâlâ kalkmadığını görmüştü, "kalkmaya ne dersin?" Jane gözlerini kısıp adama baktı "ayağım acıyor kalkamıyorum"
Taehyung bir adım atıp kızın önünde durdu ve yere eğilip kızın hafif morarmış ayağına baktı.
"Burkulmuş sadece zaten kucağıma düştün önemli bir şey yoktur" adamın rahat tavrı kızın sinirini daha da artırırken sinirle soludu.
"Bana sarılan sizdiniz!" kendine hakim olamayarak konuştuğunda, Taehyung cevap vermemişti.
"Prensim iyisiniz değil mi?" Jungkook nefes nefese ikilinin yanına geldiğinde prensi kontrol etmişti.
"Bir şeyim yok merak etme"
Taehyung hafif doğrulup ardından kızın ayağında olan elini bacağına sarmış ve onu kucağına almıştı.
"Ben taşırım isterseniz" Jungkook'un şaşkın sesini duyan Taehyung başını iki yana salladı.
"Gerek yok kendi işimi kendim halledeceğim"
