Truth Deceived

V

Sino ang mananaig?
...
enough.

Dire-diretso akong lumakad papunta sa room ko na naka poker face. Naiinis parin ako sa naaalala ko kanina! ayoko nang balikan yon e natratrauma lang ako lalo. Siya kaya naging dahilan bakit ayoko na humanga sa tao o kaya magtiwala.

Ilan na lang kasi pinagkakatiwalaan ko. Una si Andrea, pangalawa si Charlene, pangatlo naman ay si Lurie. Hindi na nadagdagan at wala na akong balak pang dagdagan yan.

"Good morning Pres." bati nila nang pumasok ako sa room. "Morning" i let out a small smile at dumiretso na sa upuan ko

"Nyare te? badtrip?" nagtatakang tanong ni Andrea na nasa tabi ko. "Wala naman may nagsira lang ng araw ko" sabi ko naman sakanya habang binubuklat libro ko at umastang magbabasa.

"Sus" nakangusong sabi niya at nakatingin sa akin na parang nang-aasar.

"Good morning class! let us start our debate about PUV modernization" ani ni Ms. Tanacio sa amin.

"So Ms. Ruiz for proposition, while Ms. Fernandez for opposition." dagdag pa niya

So kalaban ko pala yung ex ni Carl. Si Althea M. Ruiz. "Na-yari na." rinig ko na bulungan mula sa likuran ko "Go bessy" bulong naman sa akin ni Andrea

"I think it's better for the nation to modernize our traditional jeepneys to attain alluring environment." Panguna nito.

"I will disagree, we shouldn't focus on making our country 'beautiful' instead, we should focus on how will this affect on our students and workers who commutes everyday."  Sagot ko naman dito

"I think it is more acceptable for our co-filipinos. The ride is air conditioned and has well shaped seats." Confident niyang sinabi

"Yes i agree with Ms. Ruiz, the modern ones provides comfortable environment after being exhausted from work or school." Tumayo naman si Ashley at ngumiti kay Althea. Mag-bff yan sila at sinusuportahan lagi bawat isa.

"Yes i got your point Ms. Ruiz and Ms.Prohencia, but isn't too much? if we visualize the fare of the vehicle, it will cost much higher since it is air conditioned. When our minimum wage is low, how will the students and workers would pay such price when there's our traditional jeepneys where it's fare is tolerable and affordable?" Maayos at malamig na sagot ko parin sakaniya habang nakikipag-eye contact ako sakanya

"I agree with Ms. Fernandez. Our country isn't rich. We should be practical when it comes to transportation since it is already part of our lives." Tumayo si Frederic.

"Me too, We should embrace our country's culture and tradition." Dagdag naman ni Raymond

"Also, Philippines are known for its' traditional and cultural jeepneys where it attracts hundred thousands of tourists from other countries." Dagdag ko pa rito.

Lahat sila pumalakpak

"Thank you Ms. Fernandez and Ms. Ruiz. May point lahat ng sinabi ninyo" pumalakpak si Ms. Tanacio

"That's what i expect from you Ms. Fernandez, our SSG President." nakangiting sabi ni Mr. Casea sa pintuan tila nakikinig pala kanina pa.

"I dont really see myself as President of this student council since its just a takeover favored by the former President which is a known person since then. But still, thank you sir." sagot ko naman agad dito. Ngumiti siya at umalis.

"Ang galing mo don te! labyu na talaga!" sabi naman ni Andrea sa akin "Te grabe makatingin sayo sila Althea, Ashley, at Nica oh" binulong naman ni Charlene sa akin at tiningnan ko sila

Nakatingin nga talaga sila sa akin...

Nag maintain din ako ng eye contact...

Tinaasan ko ng isang kilay...

Umiwas sila ng tingin...

Wala pala to eh!

tumawa nang mahina sila Lurie nang makita kung paano sila na intimidate agad. "Grabe yon Ms. President! kaya idol kita eh!" rinig ko at naramdaman kong tinapik ang likod ko, si Dave pala. "Tigilan mo ako sa pambobola mo, Dave. Di mo ko makokopyahan sa Math." agad na bungad ko sakanya

"Grabe ka naman Pres. Namangha lang talaga ako sayo ang seryoso mo kasi kanina tapos wala pang expression mukha" sabi niya habang kinakamot ulo niya at naka-ngiti.

Umiling ako at tinawanan lang siya.

"Wow! Congrats P r e s i d e n t." nangungutyang sabi ni Nica at tila lumapit pala sa akin. Hindi ko siya pinansin at kinuha ang bag ko para umalis.

Ngunit...

Hinawakan niya ang braso ko para pigilan ako...

"What the fuck do you want?" seryosong sabi ko at pinanlisikan ko siya ng mata. "Let. Me. Go." seryosong sabi ko habang nakikipagtitigan sa mata niya. "Napahiya si Althea sa ginawa mo" sabi niya sa akin at tumawa ako "You're mad at me cause you guys cant reach my capabilities and apprehension?" natatawang sabi ko sakaniya at binitawan niya ang braso ko "Know your place here, hindi ikaw ang reyna dito." gigil naman na sabi niya

"Who said i was one?" taas kilay na tanong ko at hindi siya makasagot

"Im not a queen here, i am the President. And i have the right to take actions against this one." seryosong sabi ko sakanya "Naging president ka dahil kilala ka ni DK!" inis na inis niyang sabi

"Oh dear, look at you. You look pathetic, since mabait naman ako bibigyan nalang kita ng 3 days suspension at hindi i eexpel dahil sa pagiging violent mong tao." tinapik ko siya sa balikat at umalis.

lumakad ako papuntang quad dahil sabi ko kila Lurie ay gusto kong mapag-isa.

Umupo ako sa upuan kung saan lagi kaming nakaupo ni DK.

Nakaka-frustrate pala no?
yung mga...

discrimination, dahil hindi ka naman talaga nila ginusto mamahala

stress, marami kang pinagkakaabalahan at inaasikaso

responsibility, mga taong ayaw sayo pero inaangat mo parin sila nang hindi nila alam at ikaw mananagot sa kung anong mangyari sakanila

frustation, dahil pag nagpaparusa ka ng taong may masamang ginawa, ikaw ang nakikita nilang mali at marahas.

Kaya ko pa ba to? kaya pa kaya ng mental health ko? career, pag-aaral, pamamahala, at pagtiis ang pinagsasabay-sabay ko.

Dk, karapat-dapat ba talaga ako sa posisyong ito?

Nakuha ko ba ito dahil kilala mo ako?

Nakuha ko ba ito kasi napilitan ka?

O nakuha ko ito kasi nakita mo ang potential ko sa leadership?

Andaming katanungan na malabong masagot ng nino man. Ni hindi na nga kami makapag-usap ng mga kaibigan ko na kasama ni Dk dahil sa pagiging abala ko dito sa paaralang walang ginawa sa akin kundi ako'y parusahan.

Minamahal ko itong paaralan na ito kahit pa hindi nito binabalik ang pagmamahal na iniaalay ko sakanila araw-araw.

I, SSG President, Jaile Fernandez. Will do anything to ensure and maintain good education to students who are our pag-asa ng bayang ito.

DK, bumalik ka na.

...