Truth Deceived

XVII

Confined
...

"Jaile, tumingin ka sa akin. Hinga. Kalma." sabi sa akin ni Dyzal habang hawak ang mukha ko at itinuon sa direksyon niya.

Nanginginig parin ako sa galit at lungkot tila lahat ng naaninag ko nandidilim.

---

"Jaile?"

"Jai?"

"Babu?"

"Te?"

"Bessy... Wake up na!"

"Jaile Liu Fernandez!"

"Pres?"

Nagtataka akong minulat ang mata ko nang makita ko ang mga taong nasa gilid ko na nakatingin sa sakin. Anong nangyari? natulog lang naman ako?

"What the f?" agad na sabi ko at umupo

"BABU!"

"It's been three days Jaile." sabi naman ni Carl na di ko napansin nasa gilid ko pala habang hinahaplos ang palad ko

"What? Ano? Hindi ko kayo maintindihan. Ano bang ginagawa ko dito? Nasan ako?!" iritang sabi ko nang may pumasok sa kwarto

"Jai!" Agad na sigaw ni Dk at lumapit sa akin

"What the heck happened?" nagtatakang tanong ko dahil meron akong swero sa kanang kamay ko.

"You passed out, three days ka nang tulog." inform ni Russel na nasa kaliwa ko. Nagulat naman ako sa sinabi niya.

"What the fuck? How's Avhen?" agad akong umastang tumayo mula sa higaan ko nang pigilan ako ni Carlo.

"Its not advisable po na tumayo ka. Severe ang migraine mo, bawal ka ma-stress or whatever. You need rest, babu." sabi naman ni Carlo nang ipiglas ko sakanya ang kamay ko

"Ha? Magjowa na kayo?" nakataas kilay tanong ni Dk at sila Russel naman ay nakatingin sa akin.

"WHAT? NO!" agad naman na sabi ko nang marinig ko humalakhak si Carlo. "Chill guys, soon pa." confident na sabi nito.

"Antaas naman ng pangarap mo, kuya." agad naman na bara ni Carl sa kapatid niyang nahihibang.

"You're right! masyado na ngang nababaliw yang kuya mo." tapik naman ni Dk sakaniya habang nakangiti.

Agad naman naging seryoso ang mukha ni Carlo, at nakipagtitigan ito kay Dk. Wala akong nagawa kasi nakakatakot sila pareho, pareho sila malaki ang katawan.

Hindi ko na alam gagawin ko at nagpapanic na ako na baka dito pa sila magsuntukan.

Sumasakit ang likod ng ulo ko kaya naman humiga nalang muna ako.

---

"WHAT THE HELL!" salitang huli kong naalala na sigurado akong nagmula kay Avhen.

Nararamdaman ko na may nakahawak sa dalawang kamay ko ay rinig ko ang mga paghikbi nito.

Pinilit kong imulat ang aking mata kaso nga lang malabo sa una at nahihilo ako. Ramdam ko na may benda na nakapalupot sa ulo ko at dumami ang machine na nakasalampak sa akin.

Hindi pwede! hindi ako pwedeng mabaldado dito sa ospital! May mga taong kailangan ako. Paano na si Avhen? Si Solomon? Bakit ngayon pa ako nagkaganito?!

Pinipilit kong tumayo mula sa pagkakahiga kaso hindi ko magawa, tila mata ko lang nagagalaw ko

"JAILE!" Rinig kong sigaw ni Russel nang napatingin ang dalawang tao na nasa gilid ko sa akin.

It was Dk, Carlo, and Carl.

Bakit sila umiiyak? Im not fucking dead yet! i dont want to die even though i pray god to take my life.

"Hindi pa ako patay!" agad na bulyaw ko sakanila at inalis ni Carlo ang kamay niya sa kamay ko pati narin si Carl.

"Im so sorry, Jaile." agad na hingi ng tawad ni Carlo sa akin.

"Ak-"

"SHUT UP! GO AWAY!" Sigaw ko sakanila dahil nagiinit ang ulo ko pag nakikita ko silang tatlo.

Nakita ko si Mateo sa sulok ng kwarto, nagbabasa na ng dyaryo?

"Matt?" sinubukan ko siyang tawagin. "Why are you here? shouldn't you be the one supervising sa school?" nag-aalalang tanong ko. Baka may mga magpatayan na roon!

"I declared na walang pasok, i dont know. School is not the same without you." malamig na sabi nito at itinuon ulit ang atensyon sa dyaryo.

Agad naman napatingin sa akin sila Heiron nang marinig ang sinabi ni Matt, umiling naman ako bilang signal na hindi tama iniisip nila.

"Come on, let me take care of you. Im sure no one would mind."

Dagdag nito habang nakatuon parin ang atensyon sa binabasa.

...