"Dwunastka w wolnym czasie 2" kny

37

Akaza: Sto lat, sto lat, Nezuko!

Kokushibo: Akaza, to nie brzmi jak życzenia, biorąc pod uwagę, że jesteśmy demonami. Wszystkiego najlepszego, Nezuko.

Nezuko: Dziękuję wam :)

Akaza: Tysiąc lat, Nezuko!

Kaigaku: *przytula Nezuko*

Kaigaku: Wszystkiego dobrego, Nezuko-chan!

Nezuko: Dzięki, chłopcy :)

Kaigaku: Trzymaj, to prezent od nas.

Nezuko: *otwiera prezent*

Nezuko: Rany, jaki on jest uroczy! Dziękuję!

Akaza: *przynosi tort*

Akaza: Życzenie i dmuchaj.

Nezuko: *myśli życzenie i dmucha świeczki*

Kokushibo, Kaigaku: *klaszczą*

Akaza: *kroi torta i nakłada każdemu*

Akaza: Szu szi, szu szi, iiii sziiii, szan, szen, szun, sziiiin...

Kokushibo: *dławi się tortem*

Kaigaku: *z pełną buzią* Po co to robisz?

Akaza: Szatan Douma obserwował jak robiłem ten tort. Dlatego dokonuję oczyszczenia z wszelkiej energii nieczystej.

Nezuko: To naprawdę ciekawe.

Akaza: Szon szin, szon szin, szuuuuu, szeeeee, akysz, szysz, rysz, fuuu szi, du szi śi

Kokushibo: *znowu się dławi*

Nezuko: Może już jedz?

Akaza: Esz usz, esz usz, sziiiii... Smacznego!

Akaza: *zaczyna jeść*

*time skip, po skończeniu jedzenia*

Akaza: *żegna się*

Nezuko: Przepyszny tort! I wspaniały prezent! Bardzo wam dziękuję!

Akaza: Zaraz zapalimy tu kadzidło, bo zaczęliście jeść tort zanim dokonałem oczyszczania.

Kaigaku: Nezuko-chan... Myślę, że przebywanie z nim jest nieco niebezpieczne...

Nezuko: Skąd. Myślę, że można czuć się jak najbardziej bezpiecznie. W końcu Akaza uczył się u samego pana Gyomeia!

Akaza: Pokój jego duszy...

Kokushibo: Ale on żyje.

Akaza: Niech będzie pochwalony...

Kaigaku: Weźmy go może do jakiegoś egzorcysty?

Kokushibo: To dobry pomysł. Zabierzmy go do wróżbity Giyuu.

Kaigaku: Tak! Do czcigodnego Tomioki-san!

Nezuko: W sumie czemu nie. Akaza go lubi, wiec to chyba dobry pomysł. Może się nieco uspokoi, bo ostatnio zestresowany jest.

Mały bonusik na koniec:

WSZYSTKIEGO NAJLEPSZEGO DLA NEZUKO!