"Dwunastka w wolnym czasie 2" kny

✨specjal wakacyjny 1✨

Ogólnie to miał być jeden rozdział wakacyjny, ale uznałam, że rozbiję go na pięć. Każdy będzie opisywał jeden dzień urlopu i każdy będzie z innej perspektywy. Miłego czytania! (Mam nadzieję, że nie skiepściłam, bo dawno nie pisałam XD)

Pov Enmu

Gdy dowiedziałem się, że będziemy jechać pociągiem bardzo się ucieszyłem. Ale gdy okazało się, że trzema pociągami to już w ogóle prawie się popłakałem z radości. Podskoczyłem wtedy tak wysoko, że aż uderzyłem głową w sufit, a potem trzeba było wycierać z niego krew. Mukago była zła... Oczywiście był problem z ubraniami, bo nie mieliśmy żadnych letnich, a o strojach kąpielowych nawet nie wspomnę. Na szczęście ten problem mamy już z głowy, bo byliśmy na zakupach. Podczas gdy ja i Mukago pakowaliśmy ostatnie rzeczy do walizki, do naszego pokoju wszedł Douma.

Douma: Hejka! Gotowi na stalkowanie?

Spojrzałem na niego z miną mówiącą „Nie tak głośno, idioto", a Mukago posłała mi pytające spojrzenie.

Mukago: Kogo chcecie stalkować...?

Douma: Muz...

Enmu: Nikogo. To taki nasz żart. Stalkowanie to inaczej „wycieczka ".

Mukago: Aaaa oki.

Mukago wróciła do pakowania, a ja wstałem i zabrałem Doume poza mój pokój.

Enmu: *szepcze* Mukago nie wie, że uczymy się o związkach od Muzana i lepiej żeby nie wiedziała.

Douma: Dobra dobra.

Machnął ręką, olewając to co mówiłem. Po chwili Mukago wyszła z pokoju z walizką.

Enmu: Daj, pom...

Mukago: CZEMU MI NIE POMOŻESZ? SAMA MAM TO TARGAĆ?

Wziąłem od niej walizkę (Ja pierdziu jaka ciężka...) i poszliśmy we trójkę do głównego pokoju. Czekali tam na nas Muzan, Autorka i zmora Doumy.

Psiapsi: Witam.

Muzan: Douma, po co ci taka duża walizka?

Douma: No żeby zabrać to co moje.

Mukago: O której mamy pociąg?

Autorka: O 3:30, mamy jeszcze chwilę. Zaraz, a gdzie Gyutaro?

Nie zbyt słuchałem o czym gadają, bo byłem zbyt podjadany jazdą pociągiem. Nagle podszedł do nas Gyutaro, a obok niego Rui i jego siostra Zyzuś.

Rui: Będziemy tęsknić wujku :(

Zyzuś: Kup nam coś, dobrze?

Gyutaro: Dobrze dobrze :)

Co za wzruszająca scena... Chociaż niespecjalnie mnie wzruszyła.

Muzan: Jesteśmy w komplecie. Świetnie. Nakime?

Nakime: CzEgO?

Muzan: Na dworzec.

Nakime: Ta jEs.

Po chwili znaleźliśmy się na dworcu. Autorka zaprowadziła nas na odpowiedni peron. Pociąg był już podstawiony, więc wsiedliśmy do niego. Wewnątrz wygląda jeszcze lepiej! Nie mogę się doczekać aż ruszymy!

Mukago: Gdzie siadamy?

Douma: Może tu?

Autorka: To toaleta... Chcesz siedzieć na kiblu całą drogę?

Douma: Masz racje. Jest tu tylko jeden kibel, więc odpada, bo nie chcę siedzieć sam.

Muzan: Może tutaj?