«Καρολίνα, περίμενε!» μου λέει καθώς με προλαβαίνει τρέχοντας. Για μια στιγμή σκέφτομαι να μην τον ακούσω και να τρέξω μακριά του, καθώς δεν έχω καμία όρεξη να του μιλήσω αυτή τη στιγμή, αλλά τελικά μένω στη θέση μου αμίλητη, κοιτάζοντάς τον ανέκφραστη. Μόλις με φτάνει το βλέμμα του πέφτει στο πάτωμα.
Αφήνω απότομα την άκρη του φορέματος μου που κρατούσα λίγο ψηλότερα για να μπορώ να περπατάω πιο άνετα, να κυλήσει κάτω, αλλά είναι ήδη αργά. Ο Μέισον βλέπει τη μύτη του ολ σταρ μου πριν κρυφτεί πίσω από το φόρεμα.
«Ολ σταρ είναι αυτό», ρωτάει.
«Όχι βέβαια!», λέω με περίσσιο στόμφο και έτσι δεν ακούγομαι καθόλου πειστική. Ο Μέισον το αντιλαμβάνεται φυσικά και γελάει. 'Θεέ μου, πόσο που έχει λείψει το γέλιο του!', σκέφτομαι, αλλά μετά χαστουκίζω τον εαυτό μου νοερά. Του ρίχνω ένα θυμωμένο βλέμμα. Εκείνος σταματά να γελά και απλά χαμογελάει.
«Καρολίνα. Δε μπορείς να κρυφτείς από μένα, το έχω δει πια. Είσαι μοναδική και υπέροχη», τα λόγια του κάνουν την καρδιά μου να χάσει έναν χτύπο, αλλά παγώνω εγκαίρως κάθε αίσθημα. Είμαι θυμωμένη μαζί του και αυτό δεν αλλάζει. Έχω κάθε δικαίωμα να είμαι.
«Τι κάνεις εδώ Μέισον;», ρωτάω ψυχρά. «Θα σε ψάχνει η Ρουφήχτρα», λέω αναφερόμενη φυσικά στην Τες.
«Ποια Ρουφήχτρα;», ρωτά εκείνος.
«Μην κάνεις τον χαζό, ξέρεις πολύ καλά», του λέω με την υπομονή μου να εξαντλείται.
«Νόμιζα πως ήμουν χαζός, σύμφωνα τουλάχιστον με τα τελευταία σου λόγια, πριν μερικές μέρες», λέει χαμογελώντας στραβά. Το γεγονός ότι χαμογελάει μου τη δίνει στα νεύρα. Νιώθω πως δεν παίρνει εμένα και όσα συνέβησαν στα σοβαρά.
«Μιλούσα σοβαρά», του λέω αγριοκοιτάζοντάς τον. « Άστο... Δεν έχει σημασία, εγώ φεύγω. Δεν πρόκειται να βγάλουμε άκρη», προσθέτω κάνοντας μεταβολή και βηματίζω προς την έξοδο.
«Καρολίνα περίμενε», λέει πιάνοντας το χέρι μου και αναγκάζοντάς με να σταματήσω. Γυρνάω πάλι προς το μέρος του. Το χαμόγελό του έχει χαθεί και τώρα δείχνει σοβαρός.
«Εντάξει, είμαι στ' αλήθεια χαζός», δηλώνει.
«Ορίστε;», ρωτάω παραξενευμένη.
«Δεν έπρεπε να δεχτώ να έρθω στο χορό μαζί της. Δεν έπρεπε να κάνω τίποτε μαζί της γενικά, ούτε να ακούσω τα παιδιά από το συγκρότημα και να δεχτώ την πρότασή της, επειδή είναι η κόρη του παραγωγού με τον οποίο είμαστε σε συζητήσεις για να βγάλουμε δίσκο», λέει και καθώς τον παρατηρώ αποσβολωμένη καταλαβαίνω πως εννοεί όσα λέει.
YOU ARE READING
Chasing number nine
Teen FictionΠριν σας πω οτιδήποτε άλλο για μένα πρέπει να ξέρετε ένα πράγμα. Μιλάω πολύ και όταν λέμε πολύ εννοούμε κοριτσίστικα πολύ! Κι εκεί ίσως σταματούν οι ομοιότητες μου με ένα φυσιολογικό κορίτσι. [...] Είμαι η Καρολίνα, είμαι 16 ετών, παίζω ποδόσφαιρο...
