Το επόμενο πρωί ακολουθεί την ίδια διαδικασία με τα προηγούμενα. Ενοχλητικό κουδούνισμα από τον Φλίπερ, ξύπνημα, τρέξιμο, ενδυναμωτικές και διατατικές ασκήσεις, ντους, πρωινό και αναχώρηση για το σχολείο.
Φτάνοντας στο σχολείο πετυχαίνω τον Ντάνι.
«Γεια σου Ντάνι», τον χαιρετάω.
«Γεια Καρολίνα, σε έψαχνα», μου λέει.
«Τι συμβαίνει. Μη μου πεις πως πάλι δεν έκανες τις ασκήσεις στην Αμερικανική Λογοτεχνία και θες να αντιγράψεις τις δικές μου;», τον ρωτώ καχύποπτα.
«Όχι, όχι, δεν είναι αυτό αυτή τη φορά. Θα πάμε το βράδυ με τον Μάικ και την Κριστίνα για ταινία. Θέλεις να έρθεις;», ρωτά. Η Κριστίνα είναι η κοπέλα του Μάικ και δε με συμπαθεί ιδιαίτερα, από ότι φαίνεται από την έκφραση που παίρνει όταν βρίσκομαι κοντά στον Μάικ. Μάλλον ανησυχεί μήπως μου αρέσει ο Μάικ κα προσπαθήσω να της τον κλέψω, ή κάτι τέτοιο, λες και ήμουν γνωστή αντροχωρίστρα, ή λες και τα αγόρια έκαναν ουρές για την πάρτι μου και δεν ξεχνούσαν όλη την ώρα πως είμαι κορίτσι. Φυσικά αυτό είναι βλακεία, γιατί με τον Μάικ και τον Ντάνι κάνουμε πολύ παρέα εδώ και χρόνια και ποτέ δε δημιουργήθηκε ανάμεσά μας κάτι περισσότερο από φιλική συμπάθεια, αλλά μάλλον εκείνη δεν το βλέπει έτσι. Εξαιτίας της στάσης της λοιπόν προσπαθώ να μην βρίσκομαι συχνά κοντά της.
«Δεν ξέρω Ντάνι, δεν είμαι σίγουρη πως προλαβαίνω», του λέω και αυτό είναι κατά το ήμισυ η αλήθεια. Σήμερα δουλεύω στην καντίνα χοτ ντογκ στο εμπορικό ως τις επτά.
«Σε παρακαλώ Σίτι, μη με αφήσεις μόνο μαζί τους να κρατάω το φανάρι!», με παρακαλεί.
«Εντάξει Έντουαρτς, αλλά να ξέρεις, αν η Κριστίνα μου βγάλει τα μάτια με το τσιμπιδάκι για τα φρύδια της εσύ θα μαζέψεις το πτώμα μου από τα πατώματα», τον προειδοποιώ.
«Τέλεια! Ευχαριστώ Καρολίνα! Σου χρωστάω χάρη. Α! και παρεμπιπτόντως δεν πεθαίνεις αν σου βγάλουν τα μάτια, εκτός αν χάσεις πολύ αίμα και…».
«Μην αρχίζεις τα φυτουλίστικα Ντάνι, γιατί θα αλλάξω γνώμη! Έλα πάμε στο μάθημα», του λέω αναστενάζοντας, καθώς το κουδούνι μόλις χτύπησε και τον τραβάω πίσω μου από τη μπλούζα.
***
Στο διάλειμμα της τρίτης ώρας συναντώ την Κέλσι στο ντουλάπι της.
«Θα πάμε στο πάρτι του Γουόρεν την Παρασκευή έτσι;», με ρωτά εκείνη.
«Ναι, φυσικά», απαντώ.
YOU ARE READING
Chasing number nine
Teen FictionΠριν σας πω οτιδήποτε άλλο για μένα πρέπει να ξέρετε ένα πράγμα. Μιλάω πολύ και όταν λέμε πολύ εννοούμε κοριτσίστικα πολύ! Κι εκεί ίσως σταματούν οι ομοιότητες μου με ένα φυσιολογικό κορίτσι. [...] Είμαι η Καρολίνα, είμαι 16 ετών, παίζω ποδόσφαιρο...
