Chasing number nine

Κεφάλαιο 8ο

 

Η βραδιά κύλησε τελικά χωρίς απώλειες. Βέβαια όταν φτάσαμε έξω από τον κινηματογράφο που μας περίμεναν ο Μάικ και η Κριστίνα, εκείνη μου έριξε ένα δολοφονικό βλέμμα με το που με είδε (έχω την εντύπωση πως το γεγονός ότι έβαλα φόρεμα δεν της πολυάρεσε. Ίσως της φάνηκε άλλη μια ‘απελπισμένη απόπειρα να σαγηνεύσω τον Μάικ και να της τον κλέψω’) και μετά όρμησε στον καημένο τον Μάικ δίνοντας του ένα παρατεταμένο φιλί μπροστά μας (υποψιάζομαι για να μου υπενθυμίσει πως είναι δικός της, όπως κάνουν τα κυρίαρχα θηλαστικά στη φύση).

Μόλις τον άφησε να πάρει ανάσα ο Μάικ μας κοίταξε αμήχανα κι εγώ έπιασα άλλο ένα βλέμμα της Κριστίνα προς το μέρος μου, που έλεγχε αν είχα λάβει το μήνυμα. Αφού ανταλλάξαμε κάποιες αμήχανες, τυπικές κουβέντες μεταξύ μας τα αγόρια πήγαν να πάρουν ποπ κόρν και η Κριστίνα με τράβηξε στην τουαλέτα για να φρεσκάρει το μακιγιάζ της.

«Ωραίο φόρεμα», μου είπε συναντώντας το βλέμμα μου μέσα από τον καθρέφτη. Βέβαια δεν είμαι σίγουρη αν το εννοούσε γιατί η ματιά της μου έλεγε πως θα προτιμούσε να το σκίσει από πάνω μου.

«Ευχαριστώ», απάντησα αβέβαια.

«Λοιπόν, πώς τα πάτε εσύ και ο Ντάνι;», με ρώτησε δήθεν αδιάφορα.

«Καλά… υποθέτω… Όπως τα πηγαίναμε πάντα. Είμαστε καλοί φίλοι», ανέφερα.

«Φίλοι; Ώστε δεν τρέχει κάτι άλλο μεταξύ σας; Με κάποιον άλλο τότε;»

«Όχι. Τίποτε», απάντησα αν και δε ένιωθα καθόλου άνετα να συζητώ τα ανύπαρκτα ερωτικά μου με την Κριστίνα.

«Κρίμα. Σου εύχομαι κάποτε να βρεις κάποιον και να είστε τόσο ερωτευμένοι όσο εγώ και ο Μάικ. Είμαι σίγουρη πως όποια και να προσπαθούσε δε θα κατάφερνε να μας χωρίσει», είπε χαμογελώντας εγκάρδια, όπως μια λεοπάρδαλη την αντιλόπη που έχει βάλει στο μάτι. Το έπιασα. Άλλο ένα μήνυμα προς εμένα σχετικά με τον Μάικ. Αυτή η κοπέλα είναι ψυχοπαθής, σκέφτηκα, αλλά το μόνο που είπα ήταν «Μακάρι» και έπειτα βγήκαμε από την τουαλέτα.

Τα αγόρια δε μας πρόσεξαν όταν τους πλησιάσαμε, καθώς συζητούσαν έντονα. Πρόλαβα όμως να ακούσω τον Μάικ να λέει «πρέπει να της το πεις επιτέλους φίλε», πριν εκείνος δει την Κριστίνα και στραφεί απότομα προς το μέρος μας κόβοντας τη φράση του. Ο Ντάνι στράφηκε επίσης προς το μέρος μας και μου έριξε ένα ανήσυχο βλέμμα.

Κατά τη διάρκεια της ταινίας έπιασα το βλέμμα του να στρέφεται προς το μέρος μου και να μένει εκεί σα να προσπαθούσε να αποφασίσει κάτι πριν στραφεί ξανά στην ταινία και όταν με γύριζε σπίτι ήταν την περισσότερη ώρα σιωπηλός, σχεδόν θλιμμένος. Με δυσκολία ανταποκρινόταν στα σχόλιά μου για την ταινία και στα αστεία που προσπαθούσα να κάνω. Μόνο όταν του έδωσα ένα φιλί στο μάγουλο για να τον χαιρετήσω πριν βγω από το αμάξι του, επειδή δεν άντεχα να τον βλέπω έτσι με κοίταξε καλά-καλά με περιέργεια πριν ένα χαμόγελο σχηματιστεί στα χείλη του και μου πει καληνύχτα.