Kalbim Senin Ellerinde ♤BxB♤

Bölüm 39 🍃

Merhabalar

🍁🍁🍁🍁

Nasılsınız?

🍃🍃🍃🍃🍃

Keyifli okumalar

Yazar'dan
___________

Dağhan ve Yasin için zaman durmuş gibiydi. Sevdiğine zarar gelmemesi için ona sarılarak kendisini siper etmişti.
Salonda yayılan silah sesiyle Dağhan kollarını biraz daha sardı çocuğa.
Bir süre öyle beklerken Dağhan yavaşca kollarını Yasin'den ayırdı. Çok geri çekilmeden, kollarını ayırmadan canından çok sevdiği çocuğa baktı.

"İyi misin?" Endişeli ve korkuyla sormuştu. Ona bir şey olacak diye yeterince  kafayı yemişti.

Yasin yorgun ve güçsüz bakışlarla adamın gözlerine baktı. Konuşmadan öncede kuru olan boğazını ıslatmak için yutkundu. "İyiyim. Gitmek istiyorum." Seside bakışları gibi yorgundu.

Dağhan Yasin'in alnından öpüp "Gideceğiz güzelim. Gedeceğiz bebeğim benim." Dedi. Sevdiğini göğsüne çekip tekrar sıkıca sarıldı. "Çok şükür iyisin. Çok korktum. Ölüyorum sandım. Sana bir şey olacak diye ölüp ölüp dirildim be güzelim. İyi ol bebeğim, iyi olacağız." burnunu Yasin'in boynuna sürtüp güzel kokusunu içine çekti. Geri çekilip sevgilisinin bağlı olan kollarını açtı. Sonrada kucağına alıp ayağa kalktı.

Yasin anında başını adamın omuzuna koyup kollarını boynuna sardı. Düşmemek içinde bacaklarını adamın beline sarmıştı.

Dağhan ayağa kalktığında etrafa göz gezdirdi. Salih yerde omzunu tutmuş acıdan bağırıyordu. Adam bakışlarını ondan çekip Tayfun'a döndü.  "Onu ve diğer 3 kişiyi ormandakı depoya götür. Sakın ölmelerine izin verme." Sertce demişti.

"Tamam." Deyip sustu.

Dağhan tam geçip gidecekken Tayfun cesaretini toplayıp  tekrar konuştu. "Abi omzun."

Tayfun'un demesiyle Dağhan başını çevirip omzuna baktı. Beyaz gömleği kıpkırmızı olmuştu. Yasin'e bir şey olacağını düşünüp korktuğundan vurulduğunu hissetmemişti. Aslında vurulmakda sayılmazdı Salih vurulup yere düşerken elindeki silahı sıkmıştı bu da Yasin'in üzerine atlayan Dağhan'ın omzunu sıyırıp geçmişti.

"Bir şey olmaz." Deyip evin çıkışına doğru ilerledi. Yasin hem yorgunluktan hemde adamın kokusundan uyuya kalmıştı.

Dağhan kucağında ona sokulan sevgilisine sıkıca sarılıp arabaya bindi.
"Diğer eve sür."  Şoföre emir verdikden  sonra başını, kollarında uyuyan sevdiği çocuğun omzuna yaslayıp gözlerini kapattı. Ona bir şey olmamasına, kollarında uyumasına, sıcak nefesini teninde hissetmesine o kadar mutluydu ki, Salih'e ve onun adamlarına yapacağı şeyleri bile unutmuştu. Bir tek onu değil kendisinide  unutmuştu. Hayatı boyu birçok kez büyük küçük yaralanmalar olmuştu, ama sevdiğini kaybetme korkusu kadar hiçbir yara canını bu kadar yakmamıştı. Şimdide olduğu gibi kendisinin önceliği kollarında mışıl mışıl uyuyan çocuktu.

O iyi olsunda kendisi yaralansada, acı çeksede olurdu.

♧♣︎♧♣︎♧♣︎♧♣︎♧♣︎