Kalbim Senin Ellerinde ♤BxB♤

Bölüm 1 🍂

Merhabalar

🍂🍂🍂

Nasılsınız?

Yazım yanlışlarımdan rahatsız olacak olan varsa lütfen okumasın.

Okumak isteyenlere
Keyifli okumalar diliyorum.

Yasin kitabımın adını ve konusunu değiştirdim okuyanlar 15ci bölümden başlasın

💙🩵

Yasin'den
~~~~~~~~~~

Sabahın köründe annem odama girip bağırarak beni uyandırmıştı. Bugün Şanlıurfaya gidecektik, oradan çıkarken daha çocuktum. Annem babam ayrılıdıktan sonra annem beni abimi ve ablamı alarak Giresuna getirmişti. O zamandan sonrada hiç gitmemiştik. Şimdi de anneannemin hastalığı ilerlediği için oraya gidiyorduk. Ben eşyalarımı toplarken Abim odamın kapısını çalmadan içeri dalıp
"Çabuk ol biraz " diyip kapını kapatmadan çıkıp gitmişti.

O görmesede ona göz devirip işime kaldığım yerden devam ettim.
Abim şerefsizin biriydi sürekli kilolu olduğum için beni sürekli aşağlayıp duruyordu. Sanki onun parasını yiyordum. Aynı zamanda da bir işte çalımasına rağmen eve bir katkısı yoktu annem ve ablam çalışarak evi geçindirmeye çalışıyordular.

Hızlı olarak eşyalarımı toplayıp odamdan çıktım. Ne zamana kadar orada kalacağımızı bilmediğim için biraz fazla eşya almış olabilirdim. Herkes hazır olduğunda havaalanına gitmek için evden çıkıp bir taksiye binmiştik.

÷÷÷÷÷÷÷÷÷÷÷÷

Şanlıurfaya geldiğimizde abim bir taksi çevirmiş ve anneannemin kaldığı eve doğru yola çıkmıştık. Anneannemin evine geldiğimizde bizi komşunun kızı Leyla karşılamıştı. "Hoş geldiniz" diyip bizi içeri davet etmişti. Ben konuşmadan içeri geçip salona doğru ilerledim. Anneannem beni gördüğünde sevincle oturduğu yerden, sarılmam için kollarını açarak "Yasin'im. Oğlum hoş geldin" demişti. Ona gülümseyip "Hoş buldum anneanne nasılsın?" hızla yürüyüp sarıldım. Bana sıkıca sarılıp "İyiyim oğlum sen nasılsın? "

"Bende iyiyim " dedim. Biz sarılırken ablam arkamdan gelip üzgünce
" Anneanne beni özlemedin mi?" Dedi.
Ablamın da sarılması için anneannemden ayrılıp kenara geçtim.
Ablam, annem , abimde anneannemle sarılıp hasret giderdikten sonra yol yorgunu olduğum için kalacağım odaya gidip yatağa uzanarak gözlerimi kapattım. En azından akşam yemeyine kadar dinlensem iyi olurdu.

==============

Uykumu bölen gereksiz varlık olan abimdi. "Kalk lan yemek yiyeceğiz" Gerizekalı sessizce uyandırmak yerine bağırarak uyandırıyordu. Gözlerimi açıp bir şey söyleyecekken son kez bana bakmadan "Çabuk ol" diyip odadan çıktı. Sinirle ayağa kalkıp "Zıkkımın kökün ye " sesimi biraz yükselterek demiştim ama duymamıştı. Valizimin yanına gidip fermuarını açıp içinden
t shirtlarımdan bir tanesini çıkartıp üzerimi değiştirdim.

Salona geçmeden önce banyoya gidecekken gereksiz varlık olan abim yine bağırmıştı "Yasin çabuk ol" onun duymayacağı şekilde "Yasin kadar başına taş düşsün" dedim sonrada bağırarak "Geliyorum" dedim. Onun inadına yavaş haraketlerle banyoya gidip işlerimi halledip çıkmıştım. Salona girdiğimde herkes yemek masasına oturmuş yemek yiyorlardı. Masaya doğru ilerleyip boş sandelyelerden birine oturup yemeyimi yemeye başladım.