ARHAN

-1-

Başlama tarihinizi şöyle alabilir miyim🦋

Hikaye Yayım Tarihi; 31.01.2024

Keyifli Okumalar:)

"Sende duydun mu kız Hatice, beraat etmiş evine dönmüş diyorlardı Arhan için." Buz gibi ayazda leğenin içinde çamaşırları yıkamak için hazırladıkları deterjanlı su bacaklarına çarpmasın diye kırmızı desenli şalvarını yukarıya doğru katlarken duyduklarına içindeki amansız sevinçle kulak kabarttı Meyra

"Duydum duydum e hayırlı olsun diyelim ne diyecez." Annesinin aksi sesiyle geri indirdi bakışlarını önündeki leğene, şimdi yaptığı işe bir kulp bulur söylenirdi aman aman. Annesi bir koşu dedikodu verip giden komşusunun arkasından söylendi "Çok da gerekliydi bu bilgi peh." Annesi pek sevmezdi o aileyi, yıllar öncesinden akrabaları onların ailesinden istedikleri kızı vermediler diye o aileden oldu olası gıcık kapardı. Bu nedeni her aklına geldiğinde olduğu gibi yine saçma sapan bir sebep diye geçirdi içinden Meyra, halbuki kendisi o aileyi severdi.

Bahsettikleri Arhan, o ailenin tek erkek çocuğuydu. Arhan'ın kız kardeşi Bilnur onun yakın arkadaşı ve ablaları Elif de kendi ablası gibi görüp sevdiği Elif ablasıydı. Ailenin kimseye bir zararı yoktu ve Meyraya göre tek kötü hadiseleri, ailenin babası rahmetli Bekir Bey'in kan davasının mağduru olup vefat etmesiydi. Zaten Arhan'da yıllar önce henüz on sekiz yaşında gençliğinin baharındayken babamın kanını yerde bırakmayacağım diye köyün ortasında bağırıp intikamını aldıktan bir kaç gün sonra hapise düşmüştü ya..

Ve aradan geçen koca on bir yıl sonrasında beraat etmişti işte, şimdi tam tamına yirmi dokuz olmuştur diye geçirdi içinden yarım saattir canı çıkarcasına ovaladığı çamaşırların suyunu sıkarken Meyra. Dile kolaydı tabii, delikanlılığı mapus köşelerinde geçmişti neredeyse. Buna da şükür dedi, daha yaşlı sayılmazdı ya sonuçta canım, gencecik adamdı henüz.

Acaba nasıl olmuştur dedi yine kendi kendine, onu son gördüğünde bile çok yakışıklıydı Arhan. Uzun boyu, yaşına rağmen heybetli vücudu vardı o zamanlar. Gözleri intikam ateşinden midir bilinmez kapkaraydı, yine saçının siyahlığına rağmen teni buğdaydı. Ne esmer ne beyaz, ortasında bir yerdeydi. Bir erkeğe göre olan kemersiz düzgün burnu ve dolgun dudaklarıyla tartışılmaz köyün en iyisiydi.

Hatrısayılır karizmatik ve yakışıklı oğlanlar da vardı tabii köyde ama Arhan başkaydı Meyra için, on bir yıl önce köyün meydanında bağırdığı zaman onun gözlerinde gördüğü o kararlı duruş, o gözü pekliği ve yiğitliği Meyra'nın yüreğini hoplatmıştı. O gün bugündür içindeki filiz geçen onca zamanla beraber çiçek açmış kendini Arhan'ın çıkacağı günü sayarak beklerken bulmuştu Meyra.