ARHAN

-18-

"Meyra, asma suratını artık." Kocasının sesiyle omzunu silkti Meyra. Elinde değildi işte üzülmüştü hamile olmadığını öğrenince. "Ama o kadar denedik neden olmuyor?"

"Yavrum işitmedin mi doktorun dediklerini? Henüz çok gençsiniz, herhangi bir sorun yok ileride olur dedi."

"Evet bir sorun olmamasına şükrediyorum zaten lakin yinede o kadar denemiştik.."

Arhan bunun üzerine sinsice güldü "Boşa gitti diye üzülme hatun, yeterince hoşuna gittiğini düşünüyordum." Meyra bununla Arhan'ın direksiyonda olmasına aldırmadan vurdu omzuna "Dalga geçmesene pislik, sırası mı!"

"Kocaya pislik ha?"

"Evet pisliksin."

"Bak sen?"

"Evet."

"Sen görürsün."  Meyra kıkırdayarak kocasının bozulmuş suratına baktı "Noldu napıcan, sende mi pislik diyecen?" Arhan ona yandan bir bakış atıp geri önüne döndü "Yok, benim intikamım bu kadar basit olmaz."

"Yaa Arhan napıcan?"

"Kızım intikam söylenir mi, kaçarsın." Kahkaha atarak kocasına eğilip yanağını öptü Meyra. "Küçük bir öpücükle de yırtamazsın bu işin içinden haberin olsun." Meyra bir şey diyecekti ki Arhan'ın korna çalmasıyla susup o tarafa baktı. Köye girmişlerdi ve kocası sandalyede oturup sigara içen muhtar Emrah'a selam amaçlı çalmıştı. Emrah ayağa kalkıp araca doğru yaklaştığında Arhan frene basıp onu bekledi. Meyra sıkıntıyla ofladı, bir bu herif eksikti şimdi. "Selamünaleyküm Arhan. Nerden böyle?"

"Aleykümselam Emrah muhtar. Merkezde biraz işlerimiz vardı, onu halledip geldik. Senden ne haber?"

Emrah Meyra'ya bir bakış atıp geri Arhan'a döndü "Uğraşıyoruz işte ne olsun. Kahveye gel de okey atalım."

Arhan morali bozuk karısına bir bakış atıp geri Emrah'a döndü "Yok ya ben biraz yorgunum istirahat edeceğim. Yarın akşam oradayım ama."

Emrah bir kez daha baktı Meyra'ya. Bal rengi gözleri sinirle kısılmış,  kaşını çattığı yerde küçük bir oyuk oluşmuştu. Ne güzel kadın diye düşündü içinden. Çok geç kalmıştı ne yazık ki, Arhandan önce kapmalıydı bu kadını. "Tamamdır Arhan'ım. Hadi selametle."

Arhan kafa sallayıp gaza basarak uzaklaştığında yüzü düşen karısına baktı "Niye düştü yine yüzün?"

"Hiiç, gebelik mevzusunu düşünüyordum halen."

Arhan arabayı evin önüne park ettiğinde ikiside indiler. Kapıyı açıp içeri girdiklerinde Arhan mindere uzanıp gözlerini kapattı. "Düşünme artık geçti gitti."