ARHAN

-14-

"Hoop destur ulan, ne diyorsun sen geldin akşam akşam kapıma damdan düşer gibi. Ayaküstü kız isteme mi olurmuş?!" Birkan tedirgin bir şekilde bacaklarını salladı. Bilnur'un kendisine gönderdiği mektupla sinirden yerinde duramamıştı ki mantıklı düşünsün. Gel hemen iste beni abimden yoksa başkasına verecekler demişti açık açık. Ne yapacağını şaşırmıştı ve son çareyi kapılarına dayanmakta bulmuştu.

"Bağışla abi bende biliyorum hiç uygun olmadı böyle. Ama izin ver talip olayım kardeşine, anamı babamı alır en kısa sürede geliriz münasebetli bir şekilde istemeye."

Arhan omzunun arkasından kardeşine baktığında gözleri dolmuş bir şekilde onları izlerken gördü. Belli ki kardeşi de istiyordu bu evliliği. "Tamam Birkan git sen şimdi, ben sana haber ederim."

Birkan Arhan'ın verdiği bu sakin tepkiyle hayretlere düşse de, fikrini değiştirmemesi adına hızlıca kafa sallayıp uzaklaştı ordan. Şokunu sonra uzun uzun yaşardı. En iyi ihtimal Arhan'dan güzel bir dayak yerim diye düşünüyordu, çünkü apaçık anlamıştı kardeşiyle yavuklu olduklarını. Buna rağmen kendisine bir şey yapmadan sakince göndermesiyle mutluluktan koşa koşa gitti evine.

Bu sırada Arhan kapıyı kapatıp geri sofraya oturdu. Kardeşi gözlerini asla kendisine çeviremiyordu. "Bilnur, bana bak." Meyra Arhan'ın kötü bir şey demesinden ve yapmasından korkarak kazağından tuttu kocasının "Arhan sakin ol tamam mı?" Kendisine korkuyla fısıldayan karısına kısa bir bakış atıp geri kardeşine döndü, zor bela bakıyordu sonunda.

"Birkandan sebep mi istemedin diğer talibi?" Bilnur önce kendisine hâlâ ters ters bakan annesine sonra annesinin aksine endişeyle bakan arkadaşına baktı. Ne demeliydi şimdi, evet derse abisi bağırıp çağırır mıydı? Ya da döver miydi.. Öyle bir insan değildi abisi, hiçbir zaman kendine el kaldırmamıştı ama yinede korktu Bilnur. Halbuki Birkan'a da bir şey yapmamıştı abisi, gayet sakin konuşmuştu.. Bundan cesaret alarak zor bela konuştu "Evet abi.."

"O zaman Birkanla evlenmek istiyorsun?"

"Sen ne dersen o abi.."

"Tamam o zaman, Birkan'a haber yollarım uygun bir vakitte ailesini de alır gelir."

Hepsi adeta şok geçirerek baktı Arhan'a. Nasıl yani, hepsi bu kadar mıydı? Laf söz etmeyecek miydi, kızmayacak bağırıp sövmeyecek miydi? "Ne diyorsun oğul? Daha az evvel konuştuk akrabamıza verecektik!"

Arhan öfkeyle ayaklanıp bağıran annesine onun aksine çok sakin bir şekilde konuştu "Evet ana eğer Bilnur da kabul etseydi öyle yapacaktık ama istemedi. Zorla verecek halimiz yok ya?"