KORALTANLAR

2.6

İYİ OKUMALARRR<3

Bu bölümü yazarken dinlediğim listeyi sizlerle paylaşmak istiyorum. Dinlemek isterseniz playlistin adı "Ahu Koraltan bir markadır şekerim" (Spotify'da)

🧚

"Hay Allah kahretsin yaa"

Kalktığım yerden hızlıca doğruldum. Nerde olduğuma bile dikkat etmedim ama yanı başımda duran yakışıklıya dikkat ettim. Kaçar mı benden?

"Ne oldu"

Yakışıklım hemen kalktı yerinden, sanırım o da uyuyakalmış o şekilde. Neyse konu bu değil. Çok büyük bir şeyi unutmuştum. Nasıl unuturum yaa. Hatta bir değil iki şey unuttum

"Ne olacak kaçarken 'baba tahliye' demeyi unuttum. Mükemmel bir andı yaaa. Bir daha böyle bir fırsat nasıl elime geçecek"

Elimle kafama vurdum

" Sen ciddi misin şu an?"

Şaka yapıyor gibi bir halim mi vardı acaba? Daha ciddi durmak için kendimi toparladım ve elimi başımdan çekerek dik oturdum.

"Bir de nah çekmeyi unuttum o heyecanla"

Tekrar kafama vurdum, aptal kafam nasıl unutursun. Cuk diye otururdu.

"Senin şu an nerde olduğunu ya da niye burda olduğunu sorgulaman gerekmiyor mu?"

Çok doğru söyledi şimdi. Ben o anki uyku mahmurluğuyla bunu sorgulamayı unuttum. Bir şeyleri unuta unuta en sonunda kendimizi de unutcaz bir yerde.

"Eee şey haklısın ama ben düşündüm ki bana aşık olduğun için kimselere vermek istemedin o yüzden kendi evine getirdin"

Bu da bir ihtimal tabi. Battı balık yan gidermiş o yüzden hiç sorun yokmuş gibi devam. Yakışıklım önce durdu yüzüme baktı, sanırım dediğimi anlamaya çalışıyor. Sonra büyük bir kahkaha attı. Kahkaha mı? Çocuğun içinden ayı çıktı be. Anırıyor resmen ama bu bile aşık olunca insanın gözüne güzel geliyor. Mesela şu an anırması bana melodi gibi geliyor.

" Sen iyi değilsin"

"Güldüğüne göre sen de iyi değilsin"

"Zaten değilim"

Oo bad boyuz diyorsuuunn, severizz. Kendini toparlayıp konuşmaya başladı sanırım ciddi görünmeye çalışıyor.

"Konuya dönecek olursak. Öncelikle polisi aramadım çünkü yanımda telefonum yoktu, hastaneye de götüremedim çünkü nerde bilmiyorum buralarda yeniyim. Bildiğim tek yere getirdim o da bu ev"

Çok fazla şüpheli bir cevap. Bok kokusu aldım ben bu konuşmadan. Gerçekten aşık olup kendine mi saklamak istedi beni acaba. Yok yok ben dersimi aldım babamın dizinden ayrılmam daha da. Bu taş gibi çocuk için bile. Yani... belki... ara sıra.

"Demek buralarda yenisin?"

Elimi çeneme koyup kafamı yavaşca aşağı yukarı salladım ve gözlerimi kısaraak ona baktım.

"Madem buraları bilmiyorsun, yenisin gece vakti dışarda ne işin var? İnsan bilmediği yerde gece dışarı çıkar mı? "

Yakışıklı, şaşırmış bir halde bana baktı ama cevap vermek yerine mal mal yüzüme bakmaya devam etti. Oğlum cevap versene seni mi bekliycez biz?

"Şu an sorgulanıyor muyum? "

"Evet, şimdi soruma cevap ver"

Tabi ki de sorguya çekeceğim, tanımadığım adamı babama nasıl damat diye götüreyim. Biraz mantık canım.