A Wife's Sacrifice (Great Bachelor Series #3)

Chapter 32

Warning: This might contain words, settings, and content not suitable for everyone. Read at your own risk.
___________

(Luke's Pov)

"I Hate you. I Hate you Luke" umiiyak na sabi niya sa akin ng hatiran ko siya ng pagkain.

"Don't worry, Sam. The feeling is mutual. I Hate myself too" nagsisising sabi ko tsaka siya tinalukuran.

Inaamin kong nagkamali ako sa nagawa ko sa kanya kagabi pero nadala lamang ako ng selos at galit sa nakita kong picture nila ng lalaking iyon. Nagdala din ako ng babae sa bahay para maghiganti. Dahil pagkakita ko ng picture nila ay kung ano ano na ang pumasok sa utak ko. Umalis ako ng bahay para pumunta ng hospital ang sabi nila ay gumising na daw si Lola.

Napahinto ako sa guard house nang harangan nila ako. "Mr. Jimenez. Naiwan ho iyan ng bisita niyo" sabi ng guard at iniabot sa akin ang isang ID.

Bago ka kasi makapasok sa subdivision namin ay kailangan mong magiwan ng ID lalo na kung isa ka lang bisita. Kumunot ang noo ko ng nakitang ID iyon ni Yesha. 

"Maraming salamat po. Kailan po ba siya pumunta dito?" panguusisang tanong ko pa.

"Yung araw po na sinugod sa hospital ang Lola niyo. Hindi niya na nga po iyan nakuha dahil nagmamadali siya, Nakakapagtaka nga po..." kwento pa ng guard.

"Salamat po" paalam ko at nagdirediretso na. Ipinagsawalang bahala ko na lamang iyon dahil ang importante ngayon ay gising na si Lola.

"Kuya!" nakangiting salubong sa akin ni Elaine tsaka ako niyakap.

"Si Lola?" excited na kinakabahang tanong ko.

Pagkapasok ko sa kanyang kwarto ay pinalilibutan siya ng mga Tita at Tito ko. Pero ng napako ang tingin nito sa akin at itinaas nito ang kamay niya kahit nahihirapan. Pagkalapit ko ay nakita ko agad na isa isang nagtuluan ang masasaganang luha nito.

"Lola, wag ka pong umiyak" malambing na suway ko sa kanya.

"Si Sam..." nahihirapang sabi niya dahil mayroong siyang oxygen mask.

"Mama, Wag po muna kayong magsalita" natatawang suway ng isang Tita ko.

Pero makulit si Lola at inabot pa niya ang mask at tinanggal ito.

"Ma!..."

"Lola..."

Pero hindi niya inintindi ang suway sa kanya ng mga ito. "Si Sam ingatan mo si...Sam" nahihirapang sabi nito. Pero ng sobrang hirap na siya ay ibinalik niya na agad ang oxygen mask niya.

Kumunot ang noo ko. "Mama sino po ba ang gumawa niyan sa inyo? Yung asawa po ba ni Luke!?" tanong ng isa sa mga tita ko.

Kahit hirap ay umiling iling si Lola. "Mama! Wag niyo na pong pagtakpan ang babaeng iyon!" suway sa kanya ni tita.

Pero patuloy lang sa pagiling si Lola. "Ma!"

"Tita, wala nga daw pong kasalanan ang asawa ko" sabi ko pero kinilabutan din ako dahil inaamin kong kahit ako ay hindi naniwala kay Samantha.

Nagulat kami ng biglang itinaas ni Lola ang kanyang kamay at tumuro sa mga nagkukumpulan kong pinsan.

"Tinatawag ka niya, Elaine" nakangising sabi ni Yesha ng pinagtulakan ang kapatid ko.

Lalapit na sana si Elaine nang pinigilan ko siya. "Baka ikaw, Yesha. Baka ikaw ang tawag ni Lola" nakataas kilay na sabi ko.

Nagkibit balikat lamang ito at lumapit kay Lola. Pagkalapit niya ay agad siyang hinawakan ni Lola sa braso at ganuon na lamang ang gulat namin ng mahigpit niya itong hinawakan. May panggigigil at mas lalong umiyak si Lola. Napatingin ako kay Yesha at nakitang namumutla siya.