GECENİN MATEMİ

🕸23.Bölüm🕸

@pile16 @dystinabell @reem133x @HilalYucel7 @ece373738 @Leth_28 @M_merve14 @Daryoosh @KrishnaMukherjeeSurb @snglss @TeffyLeal @almalta @user62209598 @Rose_Rain26 @Karadenizperisi61 @HilalYucel7 @yaghazask97 @elena_rl16 💜💜

Zehra, Serdar ve Beliz ile yaptıkları kahvaltının ardından Ferman sebebiyle yaşadıkları gerginliğin ardından sadece birkaç saat geçmişti. Serdar birkaç kez aramış olsa da Zehra telefonlara hiçbir karşılık vermemişti. Şirkette de işi olmadığı için eve gelmişti. Çalışma odasında Serdar'ın şirketiyle yapılan anlaşmadan sonra yeni toplantıda konuşulacak konuların üzerinden geçiyordu. O kadar dalmıştı ki abisi Yiğit'in kapıyı çaldığını ve içeri girdiğini bile duymamıştı. Omzuna dokunan elle irkilirken dakikalardır elinde tuttuğu aynı sayfa elinden kayıp düşmüştü.

"Zehra'm... Korkma benim"

Zehra tebessümle "Dalmışım" diye mırıldanırken abisi eğilip yerdeki kâğıdı almış ve masanın üzerine bırakmıştı.

"Bugün bir şey mi oldu?"

Zehra "Aynı şeyler olan farklı bir şey yoktu yani klasik kahvaltı sonra da eve geldim işte" diye karşılık verirken oturduğu koltuktan kalkmıştı. Abisinin bu soruları karşısında Emre ona bir şeyler söylemiş olabilir miydi diye düşünmeden edememişti bir an.

"Canını sıkan bir şey olmadığına eminsin değil mi güzelim?"

"Emre bir şey mi anlattı?"

"Bir şey mi anlatması gerekiyordu?"

Zehra gülümseyerek "Yo dedim ya normal bir gündü işte sanırım biraz fazla yordum kendimi ama toparlanırım şimdi bir duş alırım geçer" diye karşılık vermişti.

"İyi öyle olsun bakalım" dedi ve ekledi. "Canını sıkan bir şey olduğunda bana anlatmaktan asla çekinme Zehra'm"

"Ne zaman çekindim ki abi aşk olsun, biz abi kardeşiz ama aynı zamanda en yakın iki arkadaşız da"

"Sen benim gözümün bebeğisin, kıymetlimsin"

Zehra "Sende benim kahramanımsın" diye karşılık verirken abisinin kollarının arasına girmişti bile. Abisiyle ilişkileri hep böyle sevgi dolu olmuştu. Babası hayattayken de aralarından ayrıldığında da hiç değişmemişti, abisinin sevgisini koruma duygusunu hep kalbinde hissetmişti. Onun her koşulda yanında olduğunu biliyordu ve bu onun için çok kıymetliydi. Her kayıp erkendi ama babalarını çok erken kaybetmişlerdi, o günden sonra tıpkı öncesinde olduğu gibi abisi hep yanındaydı; ilgisi, şefkati, saygısı hepsini eksiksiz hissetmişti.

"Sen beni ağlatmaya falan mı çalışıyorsun abi ya?"

"Yaşlandık mı ne iki dakika konuşsak hemen duygusala bağlıyoruz"

"Ayy sevsinler sen mi yaşlısın daha 34 yeni olacaksın hatırlatırım ayrıca hala çok genç ve süper yakışıklısın"

Yiğit muzip bir gülüşle göz kırpıp mırıldanmıştı. "Eee bizde yapıyoruz işte bir şeyler, bir de Allah vergisi de var tabi çok şükür"

"Neyse ben şimdi gidip hazırlanayım kızlarla, bir tanecik yengem ve yeğenimle birlikte yemeğe çıkacağız"

"Doğru Melike de hazırlanıyordu, ben seni tutmayayım sende hazırlan canım"

Zehra gülerek "Hadi ben kaçtım" diye karşılık verirken abisinin yanağına bir öpücük bırakmış ve odadan çıkmıştı.

Serdar, Beliz'i eve bıraktıktan sonra şirkete geçmiş, dünden kalan birkaç işini halledip toparlamış ardından Yamaç'ın ve Fethi'nin ısrarıyla yemek yemeye yakınlardaki bir restorana geçmişlerdi.