GECENİN MATEMİ

🕸30.Bölüm🕸

@pile16 @dystinabell @reem133x @Karadenizperisi61 @SelfinazBulut5 @selinhantol @fonfufonfu @hex-hex @vuslat_tuna @user62209598 @aysa366gunduz @elfnr12e4 @diziioneshotss @raBeir @Sude_dgg @trabzon2934 @uranosi @zeysila52 @Betl13128 @askeridizifan @MeryemAkyol145 💖💖

Tüm inatlaşmaların, kaçıp saklanma çabalarının ardından kazanan aşk olunca ortalık sakinlemişti. Zehra sırtını yasladığı yerden kaldırmadan önce saçlarına konan öpücükle anın gerçekliğine yeniden ışınlanmıştı, kafasını yaslandığı yerden kaldırıp bakışlarını etrafta gezdirirken genç adamın sesi kulaklarına dolmuştu.

"Beliz için yeni bir televizyon almam gerekecek gibi, mutfak için de birkaç bardak alınsa iyi olacak anlaşılan"

Duyduğu sesle bakışlarını çevirip genç adama baktığında yüzündeki haylaz gülüşü görmekte gecikmemişti.

"Kendin istedin böyle olmasını yapabileceğim bir şey yok, kaçırmasaydın beni"

Serdar "Öylece gitmene izin mi verseydim, bana başka şans tanımadın ki" dedi ve ekledi. "Ayrıca gayet iyi sonuçlandı bence, keşke daha önce yapsaymışım"

"Kafanı kurabilirdim"

Serdar "Sana boynum kıldan ince, istediğin her şeyi yapmakta özgürsün" dedi ve biraz duraksayarak devam etti, arada bir soru işareti bir şey kalsın istemiyordu.

"Gerçekten yetişmesem öylece gidecek miydin?"

"Evet, seni gördüğümde canımın yanmasından belki de duygularımdan kaçmaya çalıştım, ben hala ne bileyim işte hala ona aşık olduğunu düşündüm"

"Sana nasıl baktığımı, içimin gittiğini fark etmedin mi cidden? Ya da fark etmek istemedin" dedi ve Zehra'nın kucağında tuttuğu ellerine uzandı, tüy gibi bir öpücük bıraktı.

"Seni böyle hissetmeye iten benim dimi? Sana olan hislerimi fark ettirmekte çok pasif kaldım ama yıllardır göğüs kafesimin içinde atmayan kalbimin yeniden atması, hatta ilk defa hissettiğim bir çok nokta varken bu çok normal belki de..." derken bir dizini bacağını altına alıp Zehra'ya çevirmişti tüm bedenini.
"Eskiye dair içinde bir şüphe varsa olmasın yok çünkü, o gitti ben kaldım ama sadece Beliz için hayattaydım gibi"

"Sonra ne oldu peki?"

"Sen geldin... Kabul ediyorum başlarda senden sadece etkilendim ama bana bunları yapacağını hiç aklıma getirmemiştim, insan hesaba katamıyor işte... Yani o eski bir hatıra artık, benim kalbim senin... Zehra diye atıyor, başkası yok sen varsın... Bunu sana en baştan hissettiremediğim için üzgünüm ama inadın bana omzuma atıp seni bana kaçırmaktan başka bir çare bırakmadı" dedi ve yüzünde büyüyen çapkın bir gülüşle devam etti. "Gerçi buna da asla pişman değilim"

Zehra "Serdar" diye itiraz etmişti anında.

"Doğru olan bu ama"

"Omzuna atıp herkesin içinde kaçırdın beni resmen"

"Bir dahakine kucağıma alırım ama yine de sen benden kaçmaya çalışma, kaçma yani olur mu? Birbirimizden kaçmayalım"

Zehra tebessümle başını sallayarak karşılık verirken Serdar alnını alnına yaslamıştı, çok geçmeden bu seferki hamle Zehra'dan gelmişti. Dudaklarını genç adamın dudaklarına bastırmıştı, çok geçmeden aldığı karşılıkla kelimeleri terk edip ruhlarıyla ve bedenleriyle konuşmaya başlamışlardı. Birkaç dakikanın sonunda birbirlerinden ayrıldıklarında hala alın alına duruyorlardı.

"Ne, ne oldu, niye öyle bakıyorsun?"

"Bakmadığım, bakamadığım tüm anların acısını çıkarıyorum diyelim"

"Peki öyle olsun bakalım" dedi ve parmaklarını Serdar'ın yara aldığı omzuna götürdü. "Yarana pansuman yaptın mı yoksa benim yaptığımla mı duruyor?"

"Hala aynı"

"Neden pansumanını yenilemedin?"

"Sana yetişmek gibi önemli ve acele işim vardı ayrıca omzum iyi kanaması da olmadı sorun yok yani endişe etme"

Zehra gülümseyerek mırıldandı. "Denerim"

"Biraz deniz havası alıp baş başa tekneyle dolaşmak ister misin?"

Zehra şöyle bir etrafına bakındığında günbatımının yaklaştığını fark edince gülümsedi, Serdar'la gün batımı izlemek güzel ve ilk olacaktı. "İsterim, güzel olabilir"

Serdar gülümseyerek "O zaman kaptan köşküne benimle gelir misiniz Zehra Hanım?"diye sorarken elini uzatmış ve Zehra'nın elini tutmasını beklemişti. Dakikalar sonra ikisi de kaptan köşküne geçmiş, birlikte teknenin dümenini çeviriyorlardı. Serdar kollarının arasında elleri ellerine kenetlenmiş bir şekilde hemen önünde duran genç kadının doya doya kokusunu içine çekmekten son derece memnunken Zehra içinse durum için farksızdı. Zehra boynuna konan öpücükle gülümserken boynunu diğer yana eğmek zorunda kalmıştı, zira huylanmıştı ama rahatsız hissetmemişti.

"Daha önce tekneyi kullanmak hiç bu kadar zevkli ve güzel olmamıştı biliyor musun?"

"Neden acaba?"

"Güzel bir eşlik edenim yoktu"

"Şimdi var mı?"

"Yok mu? Bence var"

"Şanslısın"

Serdar gülümseyerek "Bir şans meleğim var görsen kalbe zarar, akla zarar" diye karşılık verirken Zehra, Serdar'ın kolları arasında dönerken genç adam tekneyi otomatik moda geçirmiş, ardından da kollarının arasındaki genç kadına sarılmış ve ardından birlikte batmak üzere olan güneşin gökyüzünde bıraktığı eşsiz kızıllığı ve manzarayı izlemeye başlamışlardı.