Μπερδεμένα Φύλλα

1.8K 220 104
                                    

Αποκοιμήθηκα στην αγκαλιά του.

Και έπειτα μέσα στον ύπνο μου.. ένιωθα τα χέρια του να με χαιδεύουν .

.. προσπαθούσε να με ξυπνήσει?

 Αλλά δεν μπορούσα να ανοίξω τα βλέφαρα μου και να δραπετεύσω απο το νου μου. Εκεί που χρόνια τώρα υπήρξα εγκλωβισμένη, δεσμώτης του ίδιου μου του εαυτού.

.

.

Η Λιζέττα φορούσε το κόκκινο φόρεμα . Ήταν στο κέντρο της πίστας και χόρευε. Η ορχήστρα έπαιζε μια αργή μελωδία αλλά εκείνη χόρευε ζωηρά, γυρόφερνε με δύναμη το σώμα της σαν παιδί, και έμοιαζε σαν κόκκινο λουλούδι που ανοιγει τα πέταλα του προς τον ήλιο. Ήταν πανεμορφη και ζωντανή. Ήθελα να της μιλήσω, να την ρωτησω πως ζωντανεψε,  μα η φωνη μου  δεν εβγαινε. Η μελωδία γινοταν ολοένα πιο αργή και η Λιζέττα ολοένα στριφογυρνούσε γρηγορότερα.

 Τότε ξεκίνησε να χιονίζει. 

Πρωτα ειδα απο τον ουρανό, να πεφτουν νιφάδες χιονιού , λαμπερες σαν διαμάντια και να καλύπτουν την πίστα. Τα διαμάντια καλυψαν τα πόδια της Λιζέττας. Εμεινε ακίνητη και παγωμένη, καθώς η ορχηστρα καλύφθηκε απο χιονι ,με χιονι πυκνο καλύφθηκαν οι καλεσμένοι , το σπίτι , ο Ναντίν, ο πατερας μου. Εμειναν όλοι σαν κομματια παγου ακίνητοι. Η Λιζεττα όμως είχε ακόμη ζεστα μάτια και κόκκινο φόρεμα . 

Ο Νίκολας την πλησίασε . Φορούσε μια μάσκα που κάλυπτε το προσωπο του. 

" Εχω το αυτοκίνητο μου στο δάσος"¨της ειπε και εκείνη τον κοιταξε χαμογελώντας. Τα παντα εστεκαν παγωμενα. 

Προσπαθησα να της φωνάξω , προσπαθησα να της ουρλιαξω να μην τον ακολουθήσει, αλλα ήμουν παγωμένη. Η φωνη μου δεν εβγαινε. Είδα τον Νίκολας να πηγαινει στο κεντρο της πίστας, που είχε μεταμορφωθεί σε ένα μεγάλο οροπέδιο χιονιού. Εσκυψε να την φιλήσει. Το στόμα του ξεβραζε αίμα και επεφτε στο κοκκινο φόρεμα της Λιζεττας. Προσπαθησα να της πω οτι ειναι νεκρός, οτι πρεπει να φύγει απο εκεί. Αλλα η Λιζεττα χαμογελούσε . Φίλησε  το στομα του γεματο απο αίματα και-

"Κατ..Κατ..ξύπνα"

η φωνη του Τζακ μπερδευτηκε στο όνειρο, ανοιξα τα βλεφαρα μου , και ενιωσα οτι δεν μπορώ να κουνηθώ. Ήμουν παγωμενη. Ήμουν μεσα στα χιονια. 

"Βλεπεις εφιάλτη? ..κλαις μεσα στον ύπνο σου"

Το χερι του ζεστο , με τραβα στην αγκαλιά του και η θερμη του σωματος του παει κατευθειαν στην καρδιά μου και νιώθω να ζεσταινομαι . Νιωθω τις φλέβες μου να παλλονται ξανα απο αίμα.

Μια Παρτίδα ΈρωταTempat cerita menjadi hidup. Temukan sekarang