Το μόνο σίγουρο ήταν πως κάθως ο γιατρός επιθεωρούσε τα ράμματα του ώμου μου και κοιτούσα τον Τζακ που με ανέκφραστο βλέμμα κοιτούσε την θέα των κτιρίων απο το παραθυρο του δωματίου οι ψυχολογικές μου διακυμάνσεις είχαν σταματησει. Ημουν απόλυτα εκνευρισμένη, οργισμένη, προσβεβλημένη μαζί του. Ο τύπος είχε ψυχολογικά μαζί μου και εγώ δεν θα το άφηνα έτσι να περάσει. Πριν τον αποχαιρετήσω για πάντα σίγουρα θα του έλεγα τι πιστεύω για εκείνον και ας μην τον ενοιαζε.
"Στην πόλη σας το επόμενο μήνα θα έρθει μια περιοδική έκθεση στο μετροπόλιταν απο κυκλαδικά ειδώλια. Έχω ένα συνέδριο εκεινο το καιρό στην πόλη και θα επισκεφτώ στην έκθεση"
Ο γιατρός το γυροφέρνει για ραντεβού, ξέρω πως το παει εκεί. Το να τον κάνει να ζηλέψει είναι πολύ λίγο μπροστά στο θυμό που έχω. Τα αισθήματα μου ειναι λες και ξαναγύρισαν στο πρώτο καιρό που μου κουβαλούσε τις σακούλες και εγώ με υφάκι αμυντικό τον ταπείνωνα επειδή δεν ήταν μορφωμενος. Τότε το έκανα ασυνείδητα σχεδόν, γιατι δεν παραδεχόμουν οτι πλήγωνε τον γυναικείο μου εγωισμό αδιαφορώντας για εμένα, ενώ κατα βάθος μου αρεσε πολύ εκείνος και πάντα είχε αυτο το ειρωνικό ύφος λες και δεν άξιζα τίποτα και επρεπε να με ανέχεται επειδή απλά πληρωνόταν γι αυτό.
Nαι. Ο χρόνος ειναι λες και γύρισε με ορμή προς τα πίσω στο σημείο μηδέν. Εγώ όμως είμαι η ίδια? Θα επιτρεψω και πάλι να με παρατήσει με αυτο τον απαξιωτικό τρόπο? Με ένα ψέμμα γιατι δεν θελει να μου πει καταμουτρα την αλήθεια , όποια και να είναι αυτή?
Κοιταξα τον γιατρό στα μάτια με όση ψυχραιμία διέθετα.
"Όμως αν αφαιρέσεις τα κυκλαδικά ειδώλεια απο το φυσικό περιβάλλον τους , δεν είναι σαν να αποσπας μια ιδέα απο ενα γενικότερο πλαισιο νοήματος?Ας πούμε αν κάποιος προσκολλαται σε μια μεμονωμένη αλήθεια δεν χάνει το γενικότερη σημασία των πραγματων?"
Ο Τζακ εξακολουθεί να κοιτα την θεα. Ποιο ειναι το προβλημα σου Τζακ? τι στα κομματια σου έκανα? γιατι απλά δεν μπορούσες να μου πεις οτι δεν ενδιαφέρεσαι αλλα επρεπε να με μειώσεις προσποιούμενος οτι έχεις σχέση με την Εβελυν?ή Μήπως και εσύ εχεις προσκολληθεί σε κάποια δική σου αλήθεια μην βλέποντας την μεγάλη εικόνα?
Ο γιατρός γνέφει θετικά καθώς παίρνει στα χέρια του ένα κομμάτι γάζας " όμως αυτό δεν είναι το ωραίο με τις αποσπόμενες ιδεες? όταν τις αφαιρέσεις απο το σύνολο αυτόματα μπορείς να στοχαστείς πάνω τους σαν μια αυτοτελή φιλοσοφική ιδέα. Όπως το ουρητήριο του Dechamp, οταν το απέσπασε απο το λειτουργικό του χαρακτήρα και το έβαλε σε μια προθήκη μουσείου κατευθειαν το ανήγαγε σε μια αυτοτελή ιδέα στοχασμού, το έφτασε σε μια ανώτερη σφαίρα νόησης"
