THE MAFIA BOSS CAR RACER OBSESSION
CHAPTER 24: kidnap
KIANNA'S POV
'You're one month pregnant'
Hindi mawala wala sa isip ko ang mga katagang iyon, may kung anong kirot sa dibdib ko ng hanapin ng doctor kung sino ang ama ng batang dinadala ko.
How can i say na ang taong iyon ay si Steven Jackson Hernandez na siyang ipinakulong ko. Damn it. I never expect this will be happen.
"For Steven Hernandez" sabi ko sa isang pulis na nasa mismong search area name.
"Mr.Hernandez ba?? Wala na sya dito" sabi nito na bahagyang ikinakunot noo ko.
"P-paanong wala? Eh dito siya nakakulong last time" asik ko pa.
"Ms.Chavez its been two days mula ng ilipat siya ng selda...kung saan ang mga kriminal ay bibitayin na" usal nito na ikinaawang ng labi ko, tila nanginginig ang katawan kong napakagat labing umalis mula roon.
At paglabas ko sa presinto, animo'y namanhid ako, pati na rin kung pano ako kasaya na pumunta dito para ibalita sa kaniyang buntis ako. But f*cking damn it, tila pinag iiwas kami ng tadhana para hindi nya iyon malaman.
Nagtungo ako sa isang kulungan, kung saan ang mga bihag nga ay nakakulong sa madilim, mainit na selda...dahan dahan ang paghakbang ng paa ko ng maituro ang kinaroroonan ni Steven, tila hindi ko kayang lumapit doon sa bigat ng paa ko, kasabay nito ang mabigat ding pagsikip ng dibdib ko.
Parang umagos ang luha kong napasinghap ng hangin ng hindi ko na napigilan ang kabog sa dibdib ko ng marinig ang paghiyaw na mula roon...he have an brain tumor, at mayroon na lang siyang nabibilang na araw, anong ginawa ko?!..
"S-steven" garagal ang pagsambit ko sa pangalan niya ng maramdaman ko ang pagtigil nito sa kung anong ginagawa nya sa loob, bumukas ang siwang ng pintuan na ginawa ng pulis na nakasunod sa akin.
Dito tumambad ang nakaka awang itsura nito, ang tila nawawalan na ng pag asa....pero ang mas pumukaw ng atensyon ko, ang sugat nito sa kaniyang tagiliran.
"W-what are you f*cking doing here? Ha?!..masaya kana ba? KIANNA!!..?" tanong nito dahilan para mapailing iling akong akmang lalapit ng sumigaw siya.
"WAG KANG LALAPIT! PLEASE! UMALIS KANA!! KIANNA UMALIS KANA!!..TSNGINA NAMAN WAG NAMAN GANTO OH!!..TINANGGAP KO NA KUNG ANONG KAKAHINATNAN KO, PERO PLEASE... PLEASE WAG KANG MAGPAPAKITA SAKIN, K-KASI MAS LALONG NAGIGING MASAKIT" turo nito sa dibdib niya, naging madiin ang pagbuga ko ng hangin ng makita ang hawak nitong isang larawan ko, parang nanindig ang balahibo kong hindi ko na nagawang pigilan ang lumapit at tuluyang yakapin siya.
Ramdam ko ang sakit sa bawat hagulgol nito ng tila ayaw ko ng kumawala sa yakap na iyon. Pero madiin nya akong itinulak, kasabay din ng paghila ng pulis sa akin.
"Maam, umalis na po kayo!" Sabi ng pulis.
"Sir...please, g-gusto ko pa syang makausap...maawa naman kayo oh! Please! Hayaan nyo nama~" hindi ko ito nagawang tapusin ng magsalita siya.
"Maam, hindi nga po pwede. Limitado lang ang mga taong dadalaw sa kaniya pati na ang oras..." sabi nito ng tuluyang bumagsak ang balikat ko.
Napaupo ako mula sa labas ng seldang iyon ng maramdaman ang kirot sa dibdib ko, pigil na pigil ang bawat pagbuga ko ng hangin ng tuluyan akong sumakay ng taxi....
__
"Manong....sa cond~" hindi ko ito nagawang tapusin ng huminto sa isang tabi ang taxi at walang anumalyang may tatlong lalaki ang pumasok na ikinanlaki ng mata ko, napaawang at napasinghap ako ng hangin ng maramdaman ang matulis na bagay sa tagiliran ko.
