THE MAFIA BOSS CAR RACER OBSESSION -SEASON 2
CHAPTER 33: KALADKAD
KIANNA'S POV
Pagkatapos ng sumbatan na iyon, tila nanghihina akong hindi makapaniwala sa mga salitang lumabas mula sa kaniya.
Price my self?
Ganun nalang ba talaga ang tingin nya sa akin.
Pagkatapos ng lahat, nung mga hirap na dinanas namin he forget all everything about me.
Ang daya ng mundo, na sa dinami dami ng makakalimutan niya, bakit ako pa.
At bakit kailangan nyang pag isipan na hindi nya anak ang batang nasa harapan nito.
Damn it.
Tama si Yohan, Steven Hernandez is has change a lot.
Dahan dahan kong ginulo ang buhok ng anak kong si Dwight at mapait na ngumisi sa kaniya, pero kitang kita ko ang lungkot nito sa mga mata.
After a years, na umasang makikita nito ang ama niya...ipinagtulakan lang siya!.
"Baby, a-are you....angry?" Tanong ko ng hindi ito magsalita, bagkus isang mahigpit na yakap ang ginawad nito.
"Mommy!..he's bad...he hurt you!! He make you cry i hate him" sambit nito na ikinanlaki ng mata ko.
Ayokong magkaroon ng anumang galit si Dwight kay Steven.
"Baby, listen to me okay! Love ka ni daddy okay! He didn't hu~" hindi ko ito nagawang ituloy ng bumukas ang pintuan.
"Kianna, sigurado kana ba sa desisyon mo?" Tanong ni Yohan dahilan para mapatango ako.
"Oo, asawa ko si Steven. At ama siya ng anak ko, kaya gagawin ko lahat kahit masakit para kay Dwight. " sambit ko ng makitang tumango siya.
"Pero alam mo namang maraming nagbago kay Steven, baka masaktan ka lang! Kianna, hindi na sya yun~" hindi pa man nito nagawang ituloy ng sumang ayon na ako.
Martir na kung martir. Pero asawa ko pa rin siya.
At ako ang mas may karapatan sa kaniya!
Pagkatapos ng pag uusap na iyon, nagpaalam na silang dalawa ni Anna, kaya bumaba muna ako mula sa sala.
Pero nang maglalakad na ako papunta sa hagdan, isang malamig na boses ang kumawala kay Steven
"Hibang kana ba talaga, para ipagsiksikan yang sarili mo sa taong pinagtutulakan kana palayo" tanong nito dahilan para mamanhid ang katawan kong seryosong tinitigan siya.
Masakit, sobrang sakit sa bawat salitang binibitawan niya.
"Asawa mo pa rin ako Steven." Saad ko ng pagak niya akong tinawanan.
"Pinaninindigan mo talaga yang asawa na yan eh noh. Then i will make an move to divorce you" saad nito dahilan para umawang ang labi kong sinundan sya ng tingin.
Divorce? He make an move to divorce me?!.
"Steven, alalahanin mo naman kahit kaunti. Wag naman yung ganitong ganti sa kabila ng sakit na mga ginawa ko ang mga salitang binibitawan mo, n-nung umalis ka...maayos pa naman tayo nun diba! Steven, w-wala kana ba talagang nararamdaman kahit katiti~" hindi ko ito nagawang ituloy ng seryoso niya akong tinitigan.
Mata sa mata, dahilan para madiin akong napalunok.
"I have an a girlfriend, at mahal ko siya! Pinatira kita dito for that child" asik nito kasabay ng pagkabog nitong dibdib ko sa mga sinabi niya.
Magsasalita pa sana ako nang biglang isang ngisi ang kumawala sa labi niya, kaagad siyang lumabas ng bahay at sinundo ang babaeng kadarating lang.
Maganda, sexy, at matangkad....dahilan para bagsak balikat akong mapait na napatingin sa kawalan. Pinipigilan ko ang pagdausdos ng luha ko sa bawat titig kung paano niya ingatan ang babaeng iyon na dati ako yun...
