THE MAFIA BOSS CAR RACER OBSESSION
CHAPTER 2: Asawa
KIANNA'S POV
He's eyes look so familiar.
Hindi ko lang alam kung saan ko nga ba ito nakita, but damn...i hate this feeling!.
Mariing iniyukom ko ang aking kamao ng maramdaman ang paghawak niya sa bewang ko, naging malakas ang kabog ng dibdib ko ng walang pakundangang yabang nitong inilabas ang pera at hinarap sa akin.
"Take it Miss Chavez...and be my wife" sabi nito ng ngumisi ako ng nakakapang asar.
"Bakit ako?i mean bakit sa dinami dami ng babae ako yung inoofferan mo ng ganyan...i am Kianna Madeira Chavez isang bar dancer, no~" hindi ko ito nagawang ituloy ng magsalita siya.
"I know! All the information about you. Again, i would like you to know my name...Steven Jackson Hernandez a famous car racer" sabi nito at nilahad ang kamay nya sa harapan ko.
"Sorry, but i cant take that offer" usal ko saka siya tinalikuran ng biglang humarap ko si Yohan.
"OPPSSS!! BAWAL KANG UMALIS!!" sabi nito ng nginisian ko siya.
"AALIS KABA O SISIPAIN ULIT KITA JAN HA! GUSTO MO BANG PISAIN KO ITL~" hindi ko pa man ito nagagawang ituloy ng umalis na ito sa harapan ko at walang pakundangan akong sumakay sa isang taxi.
Tsk.
One million to be his wife?!
Hindi pa naman siguro ako tsnga at baliw para gawin iyon...Pero teka...ano nga ba ang gusto nitong iparating at ako ang gusto niyang pakasalan!? Weird huh.
"Maam bayad nyo po?" tanong ni Manong driver ng kumamot ulo akong binayaran sya ng kinse..
"Ano ba yan...kinse lang?" reklamo nito.
"Manong utang ko nalang yung 5 pesos...sige na alis na" usal ko pa ng nagsasalita itong nabwebwesit na ikinangisi ko.
Naglalakad ako sa kanto patungo sa bahay na inuupahan ko ng huminto ang isang babaeng ala dragon kung tumitig.
"HOY! KIANNA CHAVEZ! ANO NA! ISANG BUWAN KA NG LUBOG SA UTANG HA! ANO HINDI KA PABA MAGBABAYAD" sigaw nito.
"Magbabayad po ako kapag may per~"...
"ANAK NG TOKWANG SALITA YAN...KELAN KAPA MAGKAKAPERA, ABA! SALOT NA KAYONG MAG KAPATID DITO AH...WALA NA KAYONG IBANG GINAWA KUNDI ANG LUBUGIN LAHAT NG TINDAHAN SA UTANG NYO" sabi pa nito ng kamot ulo lang akong nilagpasan iyon kahit andami nyang sinasabi.
Nang makapasok ako sa bahay, hindi ko inaasahan kung anong nadatnan ko na ikinaawang ng labi ko sa gulat. Tuluyang namanhid ang katawan ko sa kaba at paulit ulit na paninikip ng dibdib ko~...
"Anong nangyari..nasaan ang mga gamit!!" asik na tanong ko.
"Ate.....si Mang David....hinaras nyang nilabas yung mga g-gamit natin...tapos sabi nya, kulang pa daw yun na pambayad sa utang...at kapag hindi kapa daw nakapagbigay, papalayasin na tay~" hindi nito nagawang ituloy ng bumagsak akong napaupo sa sofa sa inis.
Tsngina.
"TSNGINA TALAGA!!.." sigaw ko ng napaiyak si anna sa isang tabi, na binigay din ang papel na galing sa skwelahan nya.
At this time...parang binagsakan ako ng langit at lupa sa kamalasan.
"Upcoming exam na namin....at kapag hindi daw nakapagbayad babagsak ako" sabi ni anna na tuluyang ikinabagsak ng balikat kong napabuga ng hangin
Hindi ko na alam kung saan ako kakapit sa mga oras na ito. Pero nasasaktan ako, nahihirapan ako...
Nagpunta ako sa kwarto ng tuluyan ngang bumagsak ang luhang kanina ko pa pinipigilan. Imagine, its been a year simula ng maging bar dancer ako, nilagay ko ang sarili ko sa sitwasyon na yun kahit alam kong napakalaswa at baba ng tingin ng ibang tao.
