Yazarın anlatımıyla...
Adam bakışlarını önündeki ormana çevirdi. Öteki adamsa sigarasından derin bir nefes aldı ve üfledi. "Ne yapıcaksın?" diye sordu.
Sigarayı yere attı ve ayağının ucuyla ezdi.
"Keyfim ve kahyası ne istiyorsa onu.." dedi ve kahkaha attı.
Adam ürperse de bunu göstermedi. "İşimi hallet öyleyse ondan sonra keyfin ve kahyasına bak." dedi emreder bir sesle. Adam arkadaşına küçümseyici bir bakış attı. "Benim sayemde buraya geldin kime emir verdiğine dikkat et." dedi o da tehtidkar bir şekilde.
Cebinden bir fotoğraf çıkardı. Adama gösterdi ve "Ölecek.." dedi. Adam kaşlarını kaldırdı hafifçe. Fotoğrafta gördü-
ğü kişi onu eğlendirmeye başlamış-
tı.
"Niye?" diye sordu adam. "Ne istiyorsun bu kızdan da bu kadar ölmesini istiyorsun...?" Adamın arkadaşı derin bir nefes verdi. Sor-
uyu cevaplamak yerine geçmişten bir şeyi anlatmaya başladı. "Bir planım vardı, " diye anlatmaya başladı.
"Kızı öldürmek için önceden böyle bir girişime girmemiştim. Kendim halletmek istiyordum. Son-
ra aklıma bir plan geldi. Onu ilk önce ormana götürecek ve sonra yaşayacağı en kötü şeyi yapacaktım
Sonra da akli dengesini kaybettirip akıl hastanesine kapattırıcaktım. O gün ona kötü şeyler yaşattım da, ama bir çocuk yüzünden her şey mahvoldu ve o çocuk yaşıyor,"dedi. Sesinden sinir akıyordu.
Kaşları çatıldı adamın bu sefer de. Arkadaşının anlattığı hikaye de bir eksiklik vardı. "Öldü-
rmemişmiydin o çocuğu?" dedi. Arkadaşı başını salladı olumluca. Adam hayla şaşkındı.
"İki çocuk demedim mi?" dedi arkadaşı. Bazenleri unutabiliyodu. "Evet birini öldürdüm ama diğeri kaçtı, hem de onunla birlikte.." dedi. Adam başını geriye atarak kahkaha attı. "Bir çocuğu da tutamadın mı?" dedi kahkahaları arasında zorlukla konuşarak.
Sinirleniyordu. Bu yüzden konuyu değiştirdi. "Öldüreceksin onu en yakın zamanda." dedi. Adam başını salladı. "Babasını tan-
ıyor musun? " dedi arkadaşına. Başını olumluca salladı arkadaşı.
"Tanıyorum.." dedi.
"Hem," dedi gülerek. "Babasının bile terk ettiği birini kim sevsin?"
"Ama babasının gitme sebebi farklı. Biliyorsun gitme nedenini. " dedi adam. Arkadaşı gülmekle yetindi.
"Artık gitmem lazım." dedi arkadaşı. Adam elini kaldırdı. "Son bir soru..." dedi. Ardından ekledi:
"Çocukların hafızasını nasıl hallettin...?"
Güldü bu soruya arkadaşı. "Birininki silindi. Diğeri ise onu kurtaran kişiyi tanımıyor ama haf-
ızası silinmedi," Güldü cümlesini duraklatarak. Sonra devam etti. "Ki bu işime geliyor.." dedi ve gitti...
~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~
Elif'in anlatımıyla...
Şuan ki durumum feciydi. Zira abim beni Zemheri ağabeyden kıska-
nıyordu. Ateş'le gelmemiz biraz uzun sürdüğü için abim her yerimi incele-
mişti. İlk başlarda boynumu incelem-
esine izin vermiştim. Ve hafif kızarık-
lığı görecekken ise boynumu ondan kurtarmıştım. Abim beni yanına çekerken Ateş'e en ters bakışlarımı atmıştım.
Şimdiyse Zemheri ağabey gidicekti ve bende gidicektim. Abim beni bırakmayı teklif etmişti ama onu reddederek Zemheri ağabey ile gidicektim. Onun yolunu uzatmak ist-
emiyordum. Zemheri ağabey arabayı açınca hızla öne oturdum. Önceki görüşmemiz feci bir şekilde sonlandı-
ğı için biraz utanıyordum.
ŞİMDİ OKUDUĞUN
TEHLİKELİ İŞLER(+18)
Ficção AdolescenteElif eski okulundan bir iftira sonucu atılır. Bunu gören arkadaşları da onunla birlikte yeni okullarına gelir. Yeni okulundaysa onları iyi mi yoksa kötü günlermi bekliyordu? Elif içindeki kötü hisse rağmen arkadaşları için mutlu gözükür lakin içinde...
