Yaşamak, anlık bir hata ve doğru yapılan davranışlar kadardır. İnce bir çizgi vardır. O çizgi hiç aşılmayacak sanılır, ama çoktan geçilmiştir.
Bir kaza anında sürüklenirsin metrelerce. O an kendini değil, yanında bulunan sevgili düşünülür. Kendini unutursun, o iyi olsun istersin. O darbe bir arabaya değil, iki insanın yüreğine vurulmuştur. Derin nefes alırsın, gözünü açarsın, sevgili, ellerinin arasına yüzünü almış 'ben iyiyim, geçti' der. Artık ne malın ne mülkün önemi kalmıştır. Sadece içinde sevinç vardır. İyi olmanın sevincidir bu.
Bunları yazarsın dönüş yolunda, sessiz bir yerde. Çünkü içinde haykırılacak kadar özlem vardır. Bir yanı ise hüzündür. Gökyüzü de sana eşlik eder. Sen ona bakarsın, o senin içine...
Bugün daha iyi anladım; yaşamak boş bir çabadır, aşksız.
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Ehvenişer
AcakEhvenişer, birkaç kötüden en az kötü olanı anlamına gelir. Yaşadığımız hayat böyledir. Hep iyisi, daha iyisini isterken buluruz kendimizi. Ancak yaşam en iyisini vermez. Çoğu anlarda iyisini dahi vermez. Elimizde kötünün iyisi, kötünün az daha kötü...
