1.bölüm

108 11 1
                                    


"Tanrılardan başka kim zamanı sonsuza dek acı çekmeden yaşayabilir?"

- Aeschylus 

◾◽◾◽◾◽

Küçük sarışın çocuk küçük bacaklarının onu taşıyabildiği kadar hızlı koşuyordu. Her biri keskin nesnelerle donatılmış, kıyaftleri yırtıktı ve peşinden koşan insan kalabalığı vardı.

"Ah...olmaz lanet olsun!" Çocuk sol baldırına bıçak saplandığında tısladı.

[Kit, saklanacak bir yer bulmalısın ki seni iyileştirebileyim.] Çocuğun kafasında rahatlatıcı ama endişeli bir ses yankılandı.

Çocuk inledi ve bir ara sokağa girmek için sağa döndü. [Üzgünüm Kurama. Hiçbir yerde bulamıyorum!]

Tilki çocuğun kafasının içinde hırladı.hergeçen saniye durumu daha kötü oluyor [Naruto Uzumaki, sana herhangi bir yer bulmanı söylüyorum, yoksa ölebilirsin!]

Naruto kuru bir kıkırdama çıkardı ve bacağındaki kanamayı durdurmak için gömleğinin bir kısmını yırttı. [Benim için endişelendiğini söyleme bana!]

[Rüyalarında.] Kuyruklu Canavar alay etti.ama içten içe hala endişeliydi

Naruto içini çekerek uzun bir metal parçasının arkasına geçti ve saklandığı yeri kapatmak için başka bir parçayı da arkasına sürükledi. [Keşke rüya görüyor olsaydım.]

Dokuz kuyruklu tilki, uyku ile bilinci yerinde olmak arasında gidip gelen zavallı çocuğu iyileştirmeye çalışırken anlayışla iç çekti.

"Ben sadece...bilirsin...uyuyacağım..." diye fısıldadı Naruto, göz kapakları parlak mavi kürelerinin üzerine kapandı.

[Dinlen, Kit. Seninle ilgileneceğim.]
Uyumadan önce duyduğu tek şey buydu
◾◽◾◽◾◽

"Kahretsin." Sasuke Uchiha homurdandı ve hedefe isabet etmeyen tek kunai bıçağına dik dik baktı. Yakındı ama tam olarak değil.

Kardeşini asla bu şekilde yenemezdi. Itachi bunu sekiz yaşında gözleri bağlı olarak yapabilirdi! Ve Sasuke zaten on iki yaşındaydı. O da çok gerideydi. Itachi'yi geçebilmek istiyorsa eğitimini hızlandırması gerekiyordu.

Tak

Hedef tahtası.

Tak

Hedef tahtası.

Tak

Hedef tahtası.

Tak

Hedef tahtası değil.

"Kahretsin!" Sasuke tekrar küfrederek kunai'yi kabaca hedeften aldı. Eve gitmeden önce bunu halletmesi gerekiyordu.

Kuzguni saçlı çocuk ürperdi.

Ev

Artık ev hiçbir şeydi. Her zaman soğuktu, izole edilmişti, boştu ve sadece... evde değildi. 

Uchiha klanından hayatta kalan tek kişi başını sallayarak kunai bıçaklarına döndü. Hepsini hedef tahtasına koymak zorundaydı. Oh, ayrıca şu ateş topu jutsusunu da çivile.

Sasuke içini çekti. Bugünkü antrenman yarına sarkacaktı.

◾◽◾◽◾◽

"Nankör küçük kaltak!"

Kesinlikle model olmaya layık görünen pembe saçlı bir kız, sarhoş olduğu belli olan bir adam odaya girdiğinde masanın altına sinmişti.

Tanrı aşkına, neden saklanıyorum? Ninja olmak istiyorum! Ninjalar sorunlarıyla yüzleşiyor!

Camın kırıldığını duyduğunda dışarı çıkmak üzereydi. Tamam aşkım. Belki de değil. Yeni yara izleri istemiyordu, onları kapatacak makyaj malzemesi zaten bitmişti!

"SAKURA HARUNO! BUNU TEMİZLEMEK İÇİN TEMBEL Kıçını BURAYA GÖTÜR, KALtak!"

Sakura çok korkuyordu. Titriyordu. Amcasından bir kez daha dayak yemek istemiyordu ama tabii ki sarhoştu. Sarhoşken tacize uğramak daha da kötüydü.

Sadece şunu yap Sakura-Cha!

Masanın altından titreyerek çıkan Sakura, zemini cam kırıklarından temizlemek için bir faraş ve fırça almak için koştu.

"İşte buradasın..." Sakura'nın yüzünün hemen yanında alkol dolu bir nefes vardı. Yutkundu. "Acele et ve şunu temizlet!"

"H-hayır!" Sakura kekeledi ve anında yerdeki dağınıklıkla ilgilendi.

Ondan nefret ediyorum. Ondan nefret ediyorum!

Sakura derin bir nefes aldı. 

Mezuniyetime bir gün kaldı. Bir az daha dayan sadece bir gün
◾◽◾◽◾◽

Yazarın notu

Şu ana kadar beğendin mi? Bence biraz fazla karanlıktı... ama bu hikaye muhtemelen karanlık bir temaya sahip olacak... her neyse.

Lütfen oy verin ve yorum yapın

Sonraki bölüme devam et
    

Takım7 göründüğü gibi değil Hikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin